ใจร้าว เรื่องย่อละครตามบทโทรทัศน์ -ใจร้าว(23)ถึง(24)

ใจร้าว 23

กรวิกขับรถเข้ามาจอดที่โบสถ์ ชายหนุ่มเดินจ้ำลงมาจากรถ
แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเจอเข้ากับลักษณ์
สองหนุ่มจึงยืนประจันหน้ากันท่ามกลางสายฝนโปรย ลักษณ์ถามว่ามารับเมลานีหรือ
กรวิกรับ ลักษณ์กล่าวคำอวยพร "ผมขออวยพรให้คุณโชคดี ขอให้คุณกับเมนี่มีความสุขมากๆ"
กรวิกอย่างขื่นขม "ผมอาจจะมีความสบายใจที่ได้ตอบแทนน้ำใจของเมนี่
แต่ผมรู้ว่าชีวิตผมต่อจากนี้ไป จะไม่มีคำว่า "ความสุข" ผ่านเข้ามาในชีวิตอีกแล้ว"
"ทำไม ในเมื่อพรุ่งนี้คุณก็จะแต่งงาน คุณน่าจะมีความสุขนะ"

"ความสุขมันหายไปจากชีวิตผม ตั้งแต่วันที่น้องเอยปฏิเสธผมเพราะ
ต้องการจะแต่งงานกับคุณ
คุณเป็นผู้ชายที่โชคดีมากที่จะได้อยู่เคียงข้างน้องเอยไปตลอดชีวิต
ถ้าเป็นผู้ชายอื่น ผมจะสู้สุดหัวใจและจะไม่มีวันยอมให้น้องเอยไปจากผม
แต่นี่เป็นคุณ" กรวิกกัดฟันข่มความเจ็บปวด
ชายหนุ่มสะกดอารมณ์เพื่อไม่ให้น้ำตาที่เอ่อท้นใจเอ่อท้นตา
"ทำไมคุณต้องเป็นผู้ชายที่ดีพร้อมไปซะทุกอย่าง ผมไม่มีทางสู้คุณได้เลย
ยังไงผมก็ไม่มีสิทธิ์ไม่มีโอกาสที่จะดูแลผู้หญิงที่ผมรักแล้ว
ผมขอฝากน้องเอยไว้กับคุณด้วย กรุณารักเธอให้มากๆและช่วยดูแลเธอไปจน ตลอดชีวิต"
กรวิกแค่นหัวเราะ "ความจริงถึงผมไม่ขอร้อง
คุณก็ต้องรักและดูแลน้องเอยไปตลอดชีวิตอยู่แล้วจริงมั้ย
เอาเป็นว่าผมยินดีกับคุณสองคนด้วยใจจริงก็แล้วกัน" กรวิกมองหน้าลักษณ์
แล้วยิ้มเศร้า ก่อนจะปลีกตัวเดินเข้าโบสถ์ไป ลักษณ์สงสารกรวิก
อยากจะบอกความจริงเรื่องอาการป่วยของช่อลดาและลูกที่อยู่ในท้อง
แต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะช่อลดาขอร้องไว้ ที่สำคัญถ้าเขาพูด
กรวิกคงไม่มีวันปล่อยช่อลดามาอยู่กับเขาแน่
ช่อลดาหยิบดอกกุหลาบจัดใส่แจกันด้วยอาการเหม่อลอย
แววตาของหญิงสาวแห้งผากไร้ชีวิตชีวา ใบหน้าซีดเผือดราวกับถูกสูบเลือดออกไปจนหมดตัว
สักครู่ ลักษณ์เดินเข้ามา ช่อลดาหันมาเห็น หญิงสาวฝืนยิ้ม
ลักษณ์บอกว่าเขาแวะไปโบสถ์มา เจอกรวิกกับเมลานีด้วย
"เขาคงมาตรวจความเรียบร้อยมั้งคะ พรุ่งนี้ก็จะถึงวันแต่งงานของเขาแล้ว"
ช่อลดาฝืนยิ้ม "พี่รู้สึกผิดมากที่ไม่ได้บอกกรวิกเรื่องเอยกับลูก
พี่เคยเป็นลูกกำพร้ามาก่อน
พี่รู้ดีว่าการเป็นลูกที่ไม่มีพ่อทั้งๆที่พ่อยังมีชีวิตอยู่ มันเป็นยังไง"
ช่อลดาน้ำตาคลอ"แต่พี่ลักษณ์ก็เติบโตมาเป็นคนดี
ดีมากกว่าคนที่มีพ่อแม่พร้อมหน้าพร้อมตาด้วยซ้ำไป ที่สำคัญลูกของเอยมีพ่อค่ะ
พ่อของแกชื่อคุณ หมอลักษณ์" "เอย" "เอยตัดสินใจแล้วค่ะ
เราอย่าพูดถึงเรื่องคนอื่นดีกว่านะคะ ขอให้ต่อไปนี้ครอบครัวเรา 3 คน พ่อแม่ลูก
มีกันและกันแค่นั้นก็พอ" ช่อลดากลบความปวดร้าวสุดๆ ในใจ
"ต่อไปนี้เอยจะดูแลพี่ลักษณ์ให้ดีที่สุด เอยจะเป็นแม่บ้านเต็มตัว
เอยจะทำกับข้าวให้พี่ลักษณ์ทานทุกวัน เอยจะจ่ายตลาดเอง
ถึงตอนนี้เอยจะทำกับข้าวไม่เก่ง แต่เอยก็จะไปเรียน
ไม่มีอะไรยากเกินกว่าความพยายามของเราหรอก จริงมั้ยคะ" ระหว่างที่ช่อลดาพร่ำรำพัน
เลือดก็ค่อยๆ ซึมออกมาทางปากและจมูก โดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัว
ลักษณ์เห็นอาการรีบเอามือเช็ดเลือดออก "ไม่ต้องพูดแล้วล่ะเอย เอยพักผ่อนก่อนเถอะนะ"
ช่อลดาพร่ำพูดว่าจะทำเพื่อลักษณ์ จริงๆแล้วคือสิ่งที่เธอต้องการทำให้กรวิก
"เอยจะเป็นภรรยาที่ดี ของ ของพะ พี่"
ช่อลดายังไม่หลุดชื่อใครออกมาหญิงสาวก็ฟุบลงแล้วปัดเอาแจกันดอกกุหลาบล้มลงกับโต๊ะ
ลักษณ์ตกใจ ร้องเรียกช่อลดาดังลั่น ก่อนรีบอุ้มหญิงสาวออกไป
เลือดของช่อลดาเปรอะเปื้อนดอกไม้สีขาวแดงฉาน ช่อลดาถูกนำตัวส่งห้องปลอดเชื้อ
ช่อลดาชักกระตุกอย่างแรง เลือดทะลักไหลออกจากปากและจมูกอีก
ลักษณ์พุ่งไปที่เตียงกดกริ่งเรียกพยาบาล
แล้วเขย่าแขนช่อลดาก่อนจะพูดเสียงดังอย่างลืมตัว "เอยหายใจลึกๆ ได้ยินพี่มั้ย
หายใจลึกๆ!" ช่อลดาเหนื่อยอ่อนแทบขาดใจ "เอย ไม่ไหวแล้ว ช่วยบอกพี่วิกด้วยวะ ว่า
เอย เอย ละลา" "ไม่นะเอย ไม่ ไม่!" ลักษณ์น้ำตาหยดติ๋งก่อนจะวิ่งผละจากหญิงสาวออกไป
พยาบาลรีบเข้ามาช่วยกันดูแลชีวิตช่อลดา
กรวิกกับเมลานีกำลังให้บาทหลวงทำพิธีงานแต่งงานในขั้นตอนสุดท้าย คือสวมแหวน
เมลานียิ้มปลื้ม ใจเต้นตึกตัก ทุกคนพลอยลุ้นกันไปหมด กรวิกสูดลมหายใจลึกเข้าปอด
ชีวิตต่อจากนี้ไปจะพลิกผันจากเดิมโดยสิ้นเชิง กรวิกดึงมือข้างซ้ายของเมลานีขึ้นมา
และเตรียมสวมแหวนที่อยู่ในมือขวาใส่ที่นิ้วนางของหญิงสาว ขณะที่แหวนจ่ออยู่ที่นิ้ว
ลักษณ์ก็วิ่งถลาเข้ามา "เดี๋ยวก่อน!" กรวิกไม่ทันระวัง
ชายหนุ่มก็ทำแหวนแต่งงานร่วงหล่นจากมือ เมลานีก้มลงไปเก็บแหวนขึ้นมา
หญิงสาวใจหายวาบ เกิดลางสังหรณ์อะไรบางอย่างในใจ ทุกคนหันไปมองลักษณ์เป็นตาเดียว
"ก่อนที่คุณจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ กรุณาไปดูใจผู้หญิงอีกคนที่รักคุณสุดหัวใจ"
กรวิกไม่เข้าใจสิ่งที่ลักษณ์พูด "คุณพูดอะไร" "เอยป่วยหนักอยู่ที่โรงพยาบาล"
กรวิกเหมือนถูกฆ้อนปอนด์ทุบกลางกบาลโดยไม่ทันตั้งตัว ชายหนุ่มมึนงง "อะไรนะ"
"เอยกำลังจะตาย" ลักษณ์กลั้นสะอื้น กรวิกลืมหายใจเหมือนโลกดับสลายไปในชั่วพริบตา
พอตั้งสติได้ชายหนุ่มก็วิ่งออกไปจากโบสถ์ทันที เมลานีตะโกนเรียกกรวิกลั่น
ผู้คนพากันแตกฮือลุกขึ้นยืนเม้าท์อื้ออึง เมลานีหันไปเห็นทุกสายตาจับจ้องมาที่เธอ
หญิงสาวไม่อาจทนยืนอับอายอยู่ตรงนั้นได้ วิ่งหนีไปทันที
ดวงแก้วเจษฎาพุ่งออกมาสมทบกับภัทร ตามติดด้วยโสภิตา โสภิตาละล่ำละลักถาม
"เกิดอะไรขึ้นคะคุณดวงแก้ว ภัทรนี่มันเรื่องอะไรกัน คุณหมอ
ผู้หญิงที่คุณหมอพูดถึงเป็นใคร นี่วิกมีเมียแล้วอย่างนั้นเหรอ"
ลักษณ์ไม่ตอบอะไรแต่วิ่งออกไปอีกคน โสภิตาลมจะใส่ ภัทรประคองโสภิตาไว้ได้ทัน
ดวงแก้วช่วยภัทรประคองโสภิตาไปนั่งดมยาดม เจษฎายิ้มสะใจ เมลานีซบหน้ากับกำแพงโบสถ์
หญิงสาวร้องไห้จนตัวโยน พูดไม่ออกบอกไม่ถูกว่าตัวเองเจ็บปวดสาหัสแค่ไหน
ลักษณ์เดินเข้ามายืนมองหญิงสาวด้วยความสงสารและเห็นใจ พร้อมเอ่ยปากขอโทษ
เขาไม่ได้ตั้งใจ เมลานีเห็นลักษณ์แล้วความโมโหความเสียใจพุ่งปี๊ด
หญิงสาวตบหน้าชายหนุ่มอย่างแรงด้วยน้ำตานองหน้า
พลางตะโกนว่าเกลียดลักษณ์ที่มาทำลายงานแต่ง มาทำลายความฝันของเธอ ลักษณ์สุดทน
เลยโพล่งออกไป "การได้แต่งงานกับผู้ชายที่ไม่ได้รักคุณ นั่นเหรอคือความฝันของคุณ
เมลานี แล้วไอ้การที่คุณต้องอดทนต้องพยายามที่จะแต่งงานกับใครสักคน
ผมว่ามันไม่ใช่ความรักนะ"
คำพูดของลักษณ์กระชากอารมณ์อันเจ็บปวดหวนไห้ของเมลานีให้หยุดชะงักงัน
หญิงสาวเหมือนถูกตบหน้ากลับซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างแรงจนหน้าชาดิก ลักษณ์ค่อยๆ เล่า
"กรวิกกับเอยรู้จักกันมาตั้งแต่เล็กๆ
ทั้งสองคนผูกพันและรักกันมากจนถึงขั้นจะมั่นหมายกัน แต่โชคร้ายที่เอยเป็นลิวคีเมีย
เอยไม่อยากให้กรวิกรู้เพราะกลัวเขาจะเสียใจ ก็เลยหนีไปรักษาตัวที่อเมริกาเมื่อ 8
ปีที่แล้วตอนนั้นคุณทำอะไรอยู่ที่ไหน ยังเป็นวุ้นอยู่เลยมั้ง"
เมลานีร้อนวูบไปทั้งตัวที่รู้ความจริง ลักษณ์เล่าต่อ
"เอยกลับมาที่นี่เพื่อจะมาแสดงความยินดีกับกรวิกที่เขาได้รับรางวัล
แต่เหตุการณ์ก็พลิกผันทำให้เอยต้องอยู่ที่นี่นานกว่าที่คิด
และถึงจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างกรวิกกับเอย เอยก็ไม่เคยคิดที่จะแย่งเขามาจากคุณ
เอยต้องการเสียสละให้กรวิกได้อยู่กับผู้หญิงที่คู่ควรอย่างคุณไปตลอดชีวิต ทั้งๆ
ที่ตอนนี้เธอกำลังจะมีลูกกับเขาด้วยซ้ำไป!" เมลานีเซไปปะทะผนัง หญิงสาวหายใจติดขัด
เหมือนจะตายลงตรงนั้นซะให้ได้ "จริงเหรอ ที่คุณพูดมาทั้งหมด มันเรื่องจริงหรือนี่"
ลักษณ์พยักหน้าแทนคำตอบ
เมลานีเอามือปิดหูส่ายหน้าเหมือนจะไล่ภาพหลอนเหล่านั้นออกไปจากความคิด
หญิงสาวทรุดตัวลงนั่งร้องไห้ที่ซอกตึก "ฉันทำอะไรลงไป
ทำไมฉันถึงได้ทำบาปมหันต์อย่างนี้" พยาบาลกำลังช่วยกันดูแลช่อลดา
กรวิกก้าวเข้ามาเห็นสภาพของช่อลดาก็ตกใจ
ช่อลดาเห็นกรวิกก็ยินดีที่ได้เจอหน้ากันอีกครั้ง
กรวิกถามว่าป่วยหนักขนาดนี้ทำไมไม่บอกเขาสักคำ "เอยไม่อยากให้พี่วิกไม่สบายใจ
ตอนนั้นคุณพ่อพี่วิกก็กำลังป่วยหนัก
เอยไม่อยากเห็นพี่วิกต้องทุกข์ใจอะไรหลายเรื่องในเวลาเดียวกัน
เอยจำเป็นต้องไปจากพี่วิกทั้งๆที่เอยไม่อยากจากพี่วิกไปไหนแม้แต่วินาทีเดียว
แต่ถ้าเอยไม่ไป พี่วิกก็ต้องรู้เข้าสักวันว่าเอยเป็นลิวคีเมีย" กรวิกใจหายวาบ
ชายหนุ่มน้ำตาไหล "เอยโชคร้ายขนาดนี้เชียวเหรอ ทำไมเอยไม่บอกพี่
ปล่อยให้พี่ทำร้ายเอย ทรมานเอยทำไม" "8 ปีที่เอยรักษาตัวอยู่ที่โน้น
เอยคิดถึงพี่วิกทุกวัน
การทรมานจากความคิดถึงมันรุนแรงกว่าการทรมานจากอาการป่วยหลายเท่า
แต่เอยก็ประคองตัวเองจนมาแสดงความยินดีในวันที่พี่วิกรับรางวัลจนได้
และเอยก็ดีใจที่สุดที่พี่ลักษณ์บอกเอยว่า เอยจะมีชีวิตอยู่ได้อีก 1 ปี
อย่างน้อยเอยก็มีเวลาอีกตั้งปีที่จะได้อยู่กับพี่วิก
ได้ทำอะไรเพื่อให้คนที่เอยรักพอใจ" กรวิกเพิ่งเข้าใจเงื่อนไขเรื่องเวลาของช่อลดา
ชายหนุ่มอยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ "ทำไมพี่นึกไม่ถึง ทำไมพี่ถึงได้โง่ขนาดนี้
พี่ขอโทษนะน้องเอย พี่ขอโทษ" "เอยไม่เคยโกรธพี่วิก เอยเข้าใจพี่วิกเสมอ
แล้วเอยก็ดีใจที่วันนี้เอยมีโอกาสที่จะแสดงความยินดีกับพี่วิกเป็นครั้งสุดท้าย"
"อย่าพูดอย่างนี้น้องเอย" กรวิกใจหายวาบ "เอยขอให้พี่วิกกับคุณเมนี่มีความสุขมากๆ
ขอให้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตราบนานเท่านาน" "ไม่นะน้องเอย
น้องเอยเข้าใจผิดที่คิดว่าจะมีใครมาแทนที่น้องเอยได้ ถ้าไม่มีน้องเอย
พี่วิกก็จะไม่มีใคร ไม่มี" "ขอให้เอยจากโลกนี้ไปอย่างสงบเถอะนะคะ
เพียงแค่เอยรู้ว่ามีใครที่ดี ที่รักและดูแลพี่วิกได้ตลอดชีวิต เอยก็หมดห่วงแล้ว"
"แล้วน้องเอยไม่นึกถึงใจพี่วิกบ้างเหรอ
น้องเอยจะให้พี่วิกทนอยู่กับใครไปจนตายโดยที่พี่วิกไม่ได้รักเขาเลยอย่างนั้นเหรอ
พี่วิกไม่ได้รักใครเหมือนน้องเอย แล้วพี่ก็จะไม่มีวันรักใครเหมือนน้องเอยด้วย"
ช่อลดายิ้ม น้ำตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและปลาบปลื้ม ไม่ใช่ความเศร้าหมอง
ร้าวร้านเหมือนอย่างกรวิกไหลออกมา "เอยรักพี่วิก" "พี่วิกก็รักเอย"
"อากาศเย็นจังนะคะ ค่ำแล้วหรือคะ ทำไมมืดจัง" กรวิกกอดหญิงสาวแน่นแล้วปล่อยโฮ
"น้องเอย" "อุ่นจังเลย เอยอยากให้พี่วิกกอดเอยอย่างนี้นานๆ"
ช่อลดาซบหน้ากับไหล่ชายหนุ่ม เลือดเริ่มซึมออกจากปากและจมูกอีกครั้ง
หญิงสาวอ่อนเพลีย สะลึมสะลือ "เอยเคยบอกพี่วิกแล้วใช่มั้ยคะ
ไม่ว่าพระจันทร์จะสิ้นแสง หรือพระอาทิตย์จะดับสลาย หัวใจรักของเอยจะยังอยู่
อยู่เพื่อจะรักพี่วิก แม้ว่าเอยจะไม่ชีวิตอยู่บนโลกนี้แล้วก็ตาม" "ไม่นะน้องเอย
พี่วิกไม่ยอมให้น้องเอยจากไปไหน น้องเอยจะต้องอยู่กับพี่วิก
สัญญานะว่าเราจะต้องอยู่ด้วยกัน สัญญากับพี่วิกสิน้องเอย" กรวิกเห็นช่อลดาเงียบ
จึงดึงตัวหญิงสาวออกมา แล้วกรวิกก็ต้องช็อก
เมื่อเห็นหญิงสาวแน่นิ่งไปพร้อมกับเลือดที่ยังรินไหลไหลออกปากและจมูก
กรวิกกระโดดไปกดกริ่งเรียกพยาบาล แล้วกลับมาโอบกอดพร้อมเขย่าตัวหญิงสาว
กรวิกนั่งซึมอยู่กับเก้าอี้ หน้าห้องปลอดเชื้อ
เมลานีเข้ามาอย่างร้อนรนถามอาการช่อลดา กรวิกบอกเมื่อเช้าหยุดหายใจไป
ลักษณ์กำลังช่วยอยู่ เมลานีเข่าอ่อน ทิ้งตัวลงนั่งข้างกรวิก
"เมนี่ผิดเองที่ดันทุรังให้มันมีวันที่เลวร้ายอย่างนี้ เมนี่ขอโทษ
เมนี่ไม่เคยรู้เรื่องเอยกับวิกมาก่อน ถ้ารู้ เมนี่จะไม่มีวันทำอะไรโง่ๆ
เหมือนที่ผ่านมาเด็ดขาด" "ผมสิที่โง่บัดซบยิ่งกว่าคุณ
คนรักกลับมาอยู่ใกล้ตัวกลับสร้างเรื่องไร้สาระทำให้เขาเจ็บปวดเสียใจ และทำให้คนดีๆ
อย่างคุณต้องพลอยเสียใจไปด้วยอีกคน คุณจะโกรธจะเกลียดผมก็ได้ที่ผมแกล้งรักคุณ
ผมขอโทษ ผมเสียใจจริงๆ" "เมนี่เองก็หลงทางไป
คิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเราคือความรัก แต่มันไม่ใช่
เมนี่รู้ว่าหลายครั้งที่คุณพยายามจะบอกเมนี่ว่าคุณไม่ได้รักเมนี่
แต่เมนี่เองที่ไม่ยอมรับฟัง เมนี่กลัวตัวเองจะเสียใจ ทำใจไม่ได้
เรื่องมันถึงเลวร้ายมาจนถึงวันนี้ เมนี่ขอโทษนะคะ" กรวิกร้องไห้ใจสลาย
"ผมไม่รู้ว่าวันนี้ วันที่รู้ตัวว่าตัวเองทำผิดมหันต์
มันสายเกินไปรึเปล่าน้องเอยป่วยหนัก ถ้าอาการไม่กำเริบ
เธอจะมีชีวิตอยู่ได้แค่ไม่กี่เดือนแต่นี่ น้องเอย
ผมไม่รู้ว่าผมจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ยังไงถ้าไม่มีน้องเอย ผมนึกไม่ออกจริงๆ"
"เอยจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่กี่เดือน เป็นไปได้ยังไงคะ แล้ว ลูกล่ะ" กรวิกงง
เมลานีบอกว่าลักษณ์บอกเธอว่าช่อลดากำลังจะมีลูกกับกรวิก
กรวิกเหมือนถูกสายฟ้าฟาดกลางใจ
นี่เขาจะต้องเสียทั้งลูกและเมียไปในเวลาเดียวกันหรือนี่
ลักษณ์ยื้อชีวิตของช่อลดาไว้ได้
แต่บอกว่าตอนนี้อาการของช่อลดาไม่สามารถรักษาได้ด้วยยา เพราะช่อลดากำลังตั้งครรภ์
สิ่งที่ทำได้คือรักษาไปตามอาการเพื่อไม่ให้ทรุดหนักมากไปกว่านี้
ตอนนี้เกล็ดเลือดช่อลดาต่ำมาก
จำเป็นต้องได้รับการถ่ายเลือดจากคนที่มีเลือดกรุ๊ปเดียวกันและส่วนประกอบของเลือดเข้ากันได้
กรวิกอาสาให้ลองใช้เลือดเขาดู ไม่ว่าจะเสียเลือดเท่าไหร่ก็ยอม เพื่อคนที่รัก

ใจร้าว จบตอน 23

ใจร้าว 24

ข่าวด่าทอกรวิก ข้อหาที่โกหกหลอกลวงประชาชน ทั้งที่มีภรรยาเก็บ
แต่กลับจะแต่งงานกับเมลานี ลงหน้าหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ
ทำเอากรวิกถูกวิพากษ์วิจารณ์ในวงกว้าง
แม้กรวิกจะออกมาให้สัมภาษณ์ว่าช่อลดาไม่ใช่ภรรยาเก็บ แต่เป็นคนที่เขารักสุดหัวใจ
และเป็นคนที่จะอยู่ด้วยตลอดชีวิต แต่กรวิกก็ไม่วายถูกมองว่าเป็นคนไม่ดีอยู่ดี
ทอปัดเปิดปาปาราซซี่อ่านข่าวกรวิกก่อนจะเหวี่ยงลงบนโต๊ะ
แล้วเปรยด้วยน้ำเสียงเย้ยเหยียด ว่าบอกให้เลือกเธอตั้งแต่แรกก็ไม่เลือก
แต่ดันไปเลือกช่อลดากับเมลานี จนเสียชื่อจนได้ เจษฎาเดินเข้ามากับวุฒิ
เจษฎาเห็นทอปัดก็แปลกใจว่ามีอะไร ทอปัดบอกว่าเธอแวะมาถ่ายแบบแถวนี้ เลยมาหา
ทอปัดเดินเข้ามาเกาะแขนเจษฎาถามว่ายังมีอะไรต้องทำอีกไหม ถ้าไม่มีเธอจะชวนกลับบ้าน
วุฒิเหลือบมองทอปัดกับเจษฎา เจษฎาดึงแขนทอปัดออกอย่างเนียนๆ แล้วแนะนำให้รู้จักวุฒิ
พระเอกที่เขาจะดันขึ้นเป็นซุปเปอร์สตาร์คนใหม่ของวงการแทนกรวิก ทอปัดหูผึ่ง
ยื่นมือไปให้วุฒิจับพร้อมส่งสายตาแวววาว วุฒิมองตาทอปัดเยิ้มสู้ใส่กัน
เจษฎามองทั้งคู่อย่างไม่พอใจ ทอปัดดีใจเข้าใจว่าเจษฎาหึงตัวเอง
เจษฎาเข้ามาคุยงานกับดวงแก้ว โดยไม่ได้ปิดประตู ด้วยความรีบ ดวงแก้วชี้ให้ดูที่ทีวี
กรวิกกำลังให้สัมภาษณ์อยู่ เสียงกรวิกดัง
"ความจริงก็คือผู้หญิงที่ขึ้นปกปาปาราซซี่คือภรรยาของผมและเรารักกันมาก
ผมไม่เคยคิดจะปิดบังเรื่องภรรยาผมกับใคร ส่วนเมนี่ก็คือเพื่อนที่เป็นมิตรแท้ของผม
นี่คือเรื่องจริง แต่ถ้าคุณอยากจะอ่านนิยายน้ำเน่าก็คงต้องไปซื้อปาปาราซซี่มาอ่าน"
ดวงแก้วกดรีโมทปิดทีวีอย่างอารมณ์เสีย ภัทรเดินถือปาปาราซซี่เข้ามาในห้องหน้าตื่น
แต่พอเห็นดวงแก้วอยู่กับเจษฎาก็ชะงัก ถอยกลับออกไปแง้มประตูฟัง "พัง
พังพินาศกันแน่ทีนี้ วิกให้สัมภาษณ์แบบนี้แล้วใครจะมาซื้อหนังสือเรา"
ดวงแก้วอารมณ์เสีย ภัทรเริ่มทะแม่ง ทำไมดวงแก้วใช้คำว่า "หนังสือเรา"
"ก็ใครจะคิดว่ามันจะกล้าออกมาให้สัมภาษณ์กับนักข่าวแบบนี้
ทุกทีผมเห็นพี่ดวงจัดแถลงข่าว เชิญมันจนแทบจะกราบ มันยังไม่อยากมาเลย" เจษฎาบ่น
ดวงแก้วหวั่นใจ "แล้วนี่จะทำยังไง" "พี่ดวงไม่ต้องเป็นห่วงหรอก
ในเมื่อมันให้สัมภาษณ์หักหน้าปาปาราซซี่ขนาดนี้ ผมไม่เอามันไว้แน่ ว่าแต่พี่ดวงเถอะ
จะใจอ่อนกับมันอีกรึเปล่า อย่าลืมนะว่าปาปาราซซี่นี่ก็ของพี่ดวงเหมือนกัน
ผมมันแค่หุ้นส่วน" "เธอจะจัดการอะไรก็ตามใจ
อย่าให้ฉันต้องเสียผลประโยชน์ไปมากกว่านี้ก็แล้วกัน
คนอย่างฉันทำอะไรแล้วไม่เคยขาดทุน จำไว้" เจษฎาคิดแผนที่จะเล่นงานกรวิกทันที
ภัทรหูอื้อ ตาลาย ลมออกหูวูบๆๆ ภัทรอาศัยจังหวะที่ดวงแก้วอยู่ตามลำพัง
มาถามดวงแก้วให้รู้เรื่องว่าเป็นเจ้าของหนังสือปาปาราซซี่หนุนให้เจษฎาจริงหรือไม่
ดวงแก้วบอกว่าไม่ใช่เรื่องของภัทร
ภัทรถามว่าทำไมดวงแก้วถึงยอมให้เจษฎาใส่ร้ายป้ายสีกรวิกอย่างนี้ ดวงแก้วไม่สนใจ
บอกว่าเธอทำได้ทุกอย่าง
เพื่อให้อาณาจักรวิชชั่นพอสสิเบิ้ลผงาดเป็นที่หนึ่งของวงการตลอดไป
ภัทรท้วงว่ายังไงกรวิกก็เป็นคนที่ดวงแก้วปั้นมากับมือ เหมือนพี่น้อง
แต่ดวงแก้วโต้กลับ ว่าวงการนี้ไม่มีคำว่าพี่น้อง กรวิกคือสินค้าตัวหนึ่งเท่านั้น
ดวงแก้วสะบัดหน้าเดินหนีไป ภัทรยืนกัดฟัน เจ็บใจสุดๆ กรวิกไปขอพรจากพระเจ้าที่โบสถ์
ให้ช่อลดาฟื้นขึ้นมาได้สักที เมื่อกรวิกกลับมาที่รพ. ก็พบว่าช่อลดาฟื้นขึ้นมาจริงๆ
กรวิกดีใจสุดๆ วางช่อดอกไม้ลงข้างๆ ช่อลดา "น้องเอย พี่วิกดีใจที่สุด
ในที่สุดเสียงสวดขอพรของพี่ก็ดังไปถึงพระเจ้าขอบคุณพระองค์ที่ทรงเมตตาประทานชีวิตให้น้องเอยอีกครั้ง
น้องเอยสลบไปสามวันสามคืนเต็มๆ พี่วิกแทบหมดกำลังใจ
ไม่รู้ชีวิตนี้จะอยู่ไปทำไมจะทำอะไร ถ้าไม่มีน้องเอย"
"เอยดีใจที่ได้เจอพี่วิกอีกครั้ง" กรวิกหยิบช่อดอกไม้ขึ้นมา "สำหรับน้องเอยจ้ะ"
ช่อลดายกช่อดอกไม้ขึ้นมาดม "หอมจังค่ะ ซื้อจากที่ไหนคะ ทำไมถึงได้หอมอย่างนี้"
"จะไม่หอมได้ยังไงล่ะจ๊ะ ไม่ได้มีแค่ช่อนี้ช่อเดียวนี่นา"
ช่อลดามองตามสายตากรวิกไปรอบๆห้อง หญิงสาวตะลึงน้ำตาคลอ เมื่อเห็นดอกไม้เต็มห้อง
"พี่วิก ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมาก" "พี่ซื้อมาฝากน้องเอยทุกวัน
หวังทุกวันว่าน้องเอยจะตื่นขึ้นมาเห็นแล้วจะได้สดชื่น"
"เอยขอบคุณพระเจ้าเหลือเกินที่ส่งพี่วิกมาให้เอย"
"พี่วิกสิที่ต้องเป็นฝ่ายขอบคุณพระองค์ที่ส่งน้องเอยกับลูกมาให้พี่
ต่อไปนี้พี่จะดูแลน้องเอยกับลูกให้ดีที่สุด
เราสามคนพ่อแม่ลูกจะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะน้องเอย"
ช่อลดาโอบกอดกรวิกน้ำตาร่วงด้วยความปลาบปลื้ม
ดวงแก้วกระแทกหนังสือพิมพ์ที่พาดหัวด่ากรวิก ๕ ฉบับลงบนโต๊ะ ทั้ง
"ซุปเปอร์สตาร์ประกาศห้ามยุ่งเรื่องส่วนตัว!!!!"
"กรวิกฉุนนักข่าวเปิดโปงเรื่องเมีย!!!" "เมนี่เป็น แพะรับบาป กรวิกยันมีเมียแล้ว"
"กรวิกหน้าชื่น ประกาศมีเมียไม่หนักหัวใคร!!!"
"กรวิกยันแต่งงานเมนี่เรื่องเข้าใจผิด" "ทุกฉบับเขียนด่าหมด แล้วทีนี้เราจะทำยังไง
วิกนะวิกไม่น่าให้สัมภาษณ์นักข่าวตรงๆ แบบนั้นเลย คนดูเสียความรู้สึกหมด
บริษัทอุตส่าห์สร้างภาพให้เป็นเจ้าชายของวงการ หมด หมด หมดกัน!"
ดวงแก้วระเบิดอารมณ์ กรวิกไม่สนใจ
"ทีนี้พี่ดวงก็เห็นแล้วใช่มั้ยว่าผมมันก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง
ไม่ใช่เจ้าชายหรือเทวดาที่จะอดทนกับเรื่องโกหกที่คนอื่นมันยัดเยียดให้ผมได้
เพราะฉะนั้นพี่ดวงจะเอายังไงก็ว่ามา" "ปัญหาที่สำคัญที่สุดตอนนี้ก็คือ
เราจะกู้ชื่อเสียงกลับคืนมาได้ยังไง เรตติ้งละครก็ตกฮวบ แถมเพลงก็ขายไม่ได้"
ดวงแก้วหัวเสีย เมลานีบอก "มันก็คงเป็นอย่างนี้แค่ระยะเดียวน่ะค่ะพี่ดวง
พอข่าวเริ่มซา คนก็ลืมแล้ว แฟนคลับวิกเขารักวิกเหนียวแน่นจะตาย
เดี๋ยวก็กลับมาดูมาอุดหนุนงานกันใหม่ เชื่อเถอะค่ะ" ดวงแก้วไม่เชื่อ
"กว่าจะถึงเวลานั้น บริษัทก็เสียหายไปเยอะแล้ว" กรวิกพูดแทงใจดำ "เสียหาย
หมายถึงชื่อเสียงหรือว่า เงิน" ดวงแก้วอึ้ง ก่อนจะบอก "ก็ทั้งสองอย่างนั่นแหละ
ตอนนี้ทางสถานีต้องเสียค่าปรับให้เอเจนซี่ที่ ไม่ได้เทปงานแต่งงานไปออกอากาศ
ซึ่งในสัญญาระบุว่าวิกกับเมนี่ต้องรับผิดชอบร่วมกัน" กรวิกบอกเมลานีไม่เกี่ยว
เขาจะจัดการเอง ดวงแก้วบอกค่าเสียหาย 15 ล้าน เมลานีตกใจ
แต่กรวิกบอกว่าเขาจะเซ็นให้ทั้งหมด และถามว่ามีอะไรอีก
ดวงแก้วบอกมีพวกสปอนเซอร์เสื้อผ้า เครื่องประดับ ภัทรแอบกัด
ว่าอันนั้นลูกค้าแค่ติงมา ยังไม่ถึงเรียกค่าเสียหาย ดวงแก้วหันมาทำตาเขม่นใส่ภัทร
ในขณะที่ภัทรยิ้มลอยหน้าลอยตาทำไม่รู้ไม่ชี้000000000000000000000000000000
ลักษณ์กำลังตรวจวัดความดันให้ช่อลดา สักครู่เสียงเคาะประตูดังขึ้น
กรวิกเปิดประตูเข้ามา ตามด้วยเมลานีซึ่งถือกระเช้าผลไม้ใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่มตามมา
ช่อลดาเห็นเมลานี ก็รีบขยับตัวขึ้นนั่งต้อนรับทันที
เมลานีเข้ามาขอโทษกับทุกเรื่องที่ผ่านมา ช่อลดาว่าไม่ใช่ความผิดของเมลานีเลย
และขอโทษที่เธอป่วย เลยทำให้การแต่งงานของเมลานีต้องล่ม เมลานีรีบบอก
"การแต่งงานไม่สำคัญเท่ากับการที่ฉันได้เรียนรู้ว่าอะไรคือความรัก
อะไรคือความพยายามที่จะรัก ฉันพยายามที่จะรักวิก และพยายามที่จะทำให้วิกรักฉัน
แต่มันก็เป็นแค่ความพยายาม ไม่ใช่ความรักแบบที่เธอกับวิกรักกัน
ทุกอย่างมันก็เลยพังไม่เป็นท่า ซึ่งฉันก็ทำใจรับมันได้แล้ว"
"แต่คุณเมนี่ก็ต้องเสียหาย ทุกคนต้องเสียหาย พี่วิกเอง แฟนหนังแฟนละครจะว่ายังไง"
ช่อลดากังวล กรวิกรีบบอก "ไม่มีอะไรหรอกน้องเอย แฟนคลับเขาดูที่ผลงานของเราสองคน
ไม่มีใครว่าอะไรหรอกจ้ะ นักข่าวก็เข้าใจเรื่องนี้ดี
พี่วิกกับเมนี่ไปที่ไหนก็ยังมีคนวิ่งมารุมสวัสดีทักทายเป็นปกติ จริงมั้ยเมนี่"
เมลานีอึ้งเล็กน้อยแต่ก็รับคำได้ทันที "จริงที่สุด" "ไม่มีอะไรหรอกนะน้องเอย
ทุกอย่างยังโอเค น้องเอยอย่าคิดมากเลยนะ"
กรวิกเอามือลูบผมช่อลดาอย่างรักใคร่ทะนุถนอม เมลานีมองภาพนั้นอย่างมีความสุข
หญิงสาวยิ้มปลื้มกับความรักของทั้งคู่โดยไม่รู้ตัว ลักษณ์มองเมลานีแล้วยิ้ม
ตาเป็นประกาย ลักษณ์เดินมาส่งเมลานี
พลางเอ่ยปากชมว่าเขาเพิ่งรู้ว่าเมลานีเป็นคนจิตใจดี มองโลกแง่ดีมาก
เมลานียิ้มบอกว่าชมเธอขนาดนี้ เธอคงต้องหาร้านเลี้ยงฉลองที่ลักษณ์ชมเธอแล้ว
ลักษณ์แย้งว่าทำไมไม่ทำอาหารเลี้ยงเขาเอง ทั้งที่เมลานีก็ทำกับข้าวอร่อย
และบอกว่าเขาจะไปช่วยทำด้วย รับรองว่าจะกินไม่ให้เหลือสักจาน
ว่าแต่เมลานีจะขี้เกียจทำให้เขากินหรือเปล่า เมลานียิ้ม ยังไม่ทันได้ตอบคำถาม
แสงฉายก็เข้ามาขอคุยธุระส่วนตัวกับลักษณ์
แสงฉายปรายตามองเมลานีประมาณว่าเป็นส่วนเกิน เมลานีแกล้งยั่วทำจ๊ะจ๋ากับลักษณ์
"เดี๋ยวเจอกันที่บ้านนะคะ เมนี่จะไปเตรียมอาหารไว้รอคุณ รีบกลับนะคะที่รัก"
เมลานีส่งจูบให้ลักษณ์ต่อหน้าแสงฉาย ก่อนจะเดินลัลลาออกไป
แสงฉายมองตามเมลานีไปอย่างไม่พอใจ แสงฉายมาบอกลักษณ์ว่าเธอจะกลับอเมริกา
และจะหย่าคืนอิสรภาพให้กับลักษณ์ ลักษณ์หูผึ่ง ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้
แสงฉายน้ำตาไหล "ขอบคุณนะคะ สำหรับ 2 ปีที่อยู่ร่วมกันและอีก 8
ปีที่คุณมีแต่ให้กับให้ แซนดี้จะจดจำเอาไว้ในใจว่า
ครั้งนึงแซนดี้เคยได้ใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายดีๆอย่างคุณ
แล้วเจอกันที่อำเภอพรุ่งนี้เช้านะคะ" แสงฉายพูดจบก็เดินปาดน้ำตาออกไป
เสียใจที่ในที่สุดก็ต้องเสียผู้ชายที่ดีที่สุดในชีวิตไป ลักษณ์มองตามแสงฉาย
ตั้งตัวไม่ติดกับอิสรภาพที่ได้รับอย่างกะทันหัน ช่อลดากลับบ้านได้แล้ว
ลักษณ์จัดยาให้ช่อลดา โดยบอกกรวิกว่าจะต้องทานยายังไงบ้าง
กรวิกยกมือไหว้ขอบคุณลักษณ์ ลักษณ์ยิ้มบอก "ไม่เป็นไรครับ
หน้าที่ของหมอก็คือการช่วยเหลือคนไข้อย่างดีที่สุดอยู่แล้ว
ออกจากโรงพยาบาลไปก็คงต้องเป็นหน้าที่ของคุณที่ต้องดูแลภรรยาให้ดี
ผมยินดีแล้วก็ดีใจกับเอยด้วยจริงๆ ถึงเอยจะโชคร้ายเป็นโรคซึ่งรักษายาก
แต่เอยก็โชคดีอย่างที่สุดที่มีคนที่รักเธออยู่เคียงข้างอย่างคุณ
ผมซาบซึ้งกับความรักของคุณทั้งคู่จริงๆ" "ผมรู้ว่าหมอก็รักน้องเอยไม่น้อยไปกว่าผม
ผมหวังว่าจะมีผู้หญิงที่โชคดีที่สุดมาแทนที่น้องเอยได้สักวัน
ขอพระเจ้าประทานพรให้วันแห่งความสุขนั้นมาถึงในเร็วๆ นี้นะครับ"
กรวิกยื่นมือให้ลักษณ์ ลักษณ์ยื่นมือไปจับมือกรวิกแน่น
ทั้งคู่ยิ้มให้กันอย่างคนที่เป็นมิตรแท้โดยมีช่อลดานอนหลับตาอยู่บนเตียงทางด้านหลัง
เจษฎาพาวุฒิมาแนะนำให้ดวงแก้วรู้จัก
ดวงแก้วบอกว่าจะดันวุฒิขึ้นเป็นซูเปอร์สตาร์แทนกรวิก ภัทรได้ยินดังนั้นก็ไม่พอใจมาก
ถามว่าทำไมไม่นึกถึงตอนกรวิกทำกำไรให้บริษัทบ้าง แต่ดวงแก้วกลับไม่สนใจเสียงภัทร
"ราก็ตอบแทนเขาด้วยการดูแลอย่างเต็มที่ไปแล้ว แล้วจะเอายังไงอีกเธอก็เหมือนกัน
ฉันจ้างเธอมาดูแลผลประโยชน์ของบริษัท ไม่ใช่มานั่งสงสารคนนั้นคนนี้
ใจอ่อนไม่เข้าเรื่องแบบนี้น่ะสิ ถึงไปไม่ถึงไหน
เป็นได้แค่ผู้จัดการศิลปินอยู่อย่างนี้ทั้งปีทั้งชาติ โง่บรม" ภัทรน้อยใจดวงแก้ว
"อ๋อ ถ้าภัทรเหี้ยมเค็มอย่างพี่ดวงก็คงได้เป็นเจ้าของหนังสือแบบไอ้เจษแล้วใช่มั้ย"
เจษฎาหันไปบอกกับวุฒิ "นี่เป็นตัวอย่างของคนที่คิดว่าตัวเองดี ฉลาด แต่จริงๆ
แล้วโง่ยิ่งกว่าควาย ดูไว้เป็นตัวอย่างแล้วอย่าเผลอทำอะไรโง่ๆ แบบนี้"
ภัทรถอดรองเท้าจะตบใส่หน้าเจษฎา ดวงแก้วสั่งให้หยุด และบอกว่าขอไล่ภัทรออก
"ไม่ต้องไล่กูก็จะออก แล้วก็ไม่ต้องรอจนถึงพรุ่งนี้
เพราะกูจะออกวันนี้เดี๋ยวนี้เลยโว้ย
มันไม่ง่ายนักหรอกที่ชายโฉดหญิงชั่วจะโคจรมาเจอกันเพราะฉะนั้นรักกันไว้ให้ดี
อย่าฆ่ากันตายจนเป็นข่าวหน้าหนึ่งก็แล้วกัน"
ภัทรถอดรองเท้าอีกข้างแล้วบรรจงเหวี่ยงรองเท้าทั้งสองข้างใส่ดวงแก้วและเจษฎา
ก่อนจะเดินตีนเปล่าออกไป ดวงแก้วและเจษฎาหลบรองเท้าวูบ
กรวิกกำลังนั่งฟังเสียงลูกดิ้นในท้องช่อลดา ช่อลดาหัวเราะบอกว่าลูกแค่อายุ 3 เดือน
ยังไม่ดิ้น ไม่ได้ยินอะไรหรอก แต่กรวิกยังเห่อลูกไม่หยุด คุยกับลูกในท้องต่อไป
แล้วกรวิกก็ต้องเบิกตาโตดีใจสุดขีด รู้สึกเหมือนปลาตอดตุ๊บๆ
ที่มือซึ่งแตะคลึงอยู่ที่ท้องช่อลดา "ลูก ลูกดิ้น น้องเอย ลูกดิ้น!"
กรวิกเงยหน้าขึ้นมาบอกข่าวดีกับช่อลดา
แต่แล้วชายหนุ่มก็แทบช็อกหมดสติเมื่อเห็นหญิงสาวนั่งโงนเงนเลือดไหลออกปากออกจมูก
"น้องเอย!"

ใจร้าว จบตอน 24

โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ และก็ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านค่ะ

เครดิต : www.oknation.net/blog/lakorn

Readlakorn
เว็บเรื่องย่อละครรายตอนตามบทโทรทัศน์ช่อง3,5,7,นิยาย ไทยรัฐ,
ละครเกาหลี,ละครไต้หวัน (Series), ลิ้งค์(Links) ดูละคร Youtube, ลิ้งค์ดาวน์โหลด
(Download) เพลงละคร OST. และ เพลง MP3 ทั่วไป ทั้งVampires (แวมไพร์) Sumo อื่นๆ
เรื่องย่อละคร
ใจร้าว ดินเนื้อทอง สื่อรักชักใยอลวน ดาวจรัสฟ้า คิมชูซอน
เมนูรักเชฟมือใหม่ ศิลามณี คู่ป่วนอลวน เจ้าหญิงลำซิ่ง ภูติแม่น้ำโขง
เพราะรักนี้มิอาจลืม (Alone in Love) หีบหลอนซ่อนวิญญาณ อุบัติรักข้ามขอบฟ้า

Readlakorn