ใจร้าว เรื่องย่อละครตามบทโทรทัศน์ -ใจร้าว(7)ถึง(9)

ใจร้าว 7

ภัทรเดินเข้าไปหาช่อลดา แล้วกระซิบขอความเห็นใจ ขอร้องให้ช่อลดาช่วยหน่อย
ช่อลดาอึดอัดใจ แต่สุดท้าย เธอก็ยอมถอดแหวนออกจากนิ้ว ยื่นให้ภัทรต่อหน้ากรวิก
กรวิกอึ้ง คาดไม่ถึงว่าช่อลดาจะกล้าถอดแหวนออกจากนิ้ว หลังจากถ่ายทำเสร็จ
ช่อลดามาขอแหวนคืนจากกรวิก แต่กรวิกอ้างว่าแหวนไม่ได้อยู่ที่เขา แต่ช่อลดาไม่เชื่อ
ขอร้องกรวิก โดยบอกว่าเธอไม่อยากมีปัญหากับลักษณ์ "ทำไม กลัวมันโกรธเหรอ
แต่มันก็น่าโกรธอยู่หรอกนะ จู่ๆ คู่หมั้นของตัวเองดันไปถอดแหวนให้คนอื่นง่ายๆ
แบบนี้ ขนาดมีแหวนแทนใจยังไม่รู้จักรักษา นับประสาอะไรกับคำว่า รัก
ที่พูดลอยไปลอยมา"

ช่อลดารู้ว่ากรวิกพูดแดกดันเรื่องในอดีต หญิงสาวยืนเก็บกดน้ำตาคลอ
"พี่วิกจะด่าว่าอะไรเอยก็เชิญเถอะค่ะ เอยขออย่างเดียว คืนแหวนให้เอย
แหวนวงนั้นสำคัญกับเอยมากนะคะ" กรวิกสะอึก ชายหนุ่มไม่พูดอะไรอีก
นอกจากสาวเท้าเดินขึ้นมอเตอร์โฮมไป ในขณะที่หญิงสาว
ตะโกนเรียกชายหนุ่มอยู่ทางด้านหลัง กรวิกเปิดประตูรถออกมาเห็นช่อลดาร้องไห้
ก็รู้สึกผิด เดินเข้ามาใกล้แล้วยื่นแหวนจะคืนให้
แต่ขณะกำลังอ้าปากเรียกหญิงสาวให้หันมา เสียงลักษณ์ดังขึ้นเรียกช่อลดาเสียก่อน
กรวิกรีบกำแหวนไว้ในมือ ลักษณ์เดินเข้ามาหาช่อลดา
บอกว่าวันนี้จองโต๊ะร้านอาหารอิตาเลี่ยนเอาไว้ กรวิกเปลี่ยนอารมณ์
หน้าตาหมั่นไส้ถามว่าจะฉลองที่หมั้นกันหรือไง
ช่อลดาหน้าซีดรู้ว่ากรวิกพยายามโยงเข้าเรื่องแหวนหมั้น ลักษณ์งงๆ ที่กรวิกรู้
กรวิกบอกว่าช่อลดาบอกคนทั้งกองแล้ว ลักษณ์ยิ้มปลื้มหน้าบาน กรวิกแสดงความยินดี
บอกว่าจะเลี้ยงฉลองเมื่อไหร่ให้บอก เขาไปร่วมงานด้วยแน่ กรวิกยิ้มให้ลักษณ์
แต่เป็นยิ้มที่แสนจะเย็นชา โทรศัพท์ดังขึ้น ลักษณ์ดูเบอร์แล้วกดรับสาย
ก่อนจะก้าวออกมาจากทั้งคู่แล้วพูดด้วยสีหน้าที่เรียบขรึม
เพราะเป็นโทรศัพท์จากแสงฉายที่โทรมานัดเรื่องหย่า และเตือนอย่าลืมเรื่องเงิน
ลักษณ์บอกไม่ต้องห่วง เขาไม่ลืมแน่ ในขณะที่ลักษณ์พูดโทรศัพท์
กรวิกขยับมากระซิบที่ข้างหูช่อลดา ถามว่ากล้าบอกคู่หมั้นหรือเปล่า
ว่าแหวนหมั้นหายไป ช่อลดาหันไปมองกรวิก ชายหนุ่มยิ้มแล้วยักไหล่ทำไม่รู้ไม่ชี้ใส่
ลักษณ์กดปิดโทรศัพท์แล้วหันมาหาช่อลดา แล้วชวนกลับ
กรวิกมองตามแล้วหยิบแหวนที่อยู่ในมือเก็บเข้ากระเป๋าตามเดิม
แต่ด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัวหนักขึ้นกว่าเดิม
ช่อลดานั่งกินอย่างไม่มีความสุขเพราะกลัวลักษณ์ถามเรื่องแหวน
จนลักษณ์สงสัยว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ช่อลดาอ้างว่าปวดหัวนิดหน่อย
ลักษณ์เอื้อมมือไปจับมือหญิงสาวอย่างเป็นห่วง ก่อนจะสังเกตว่าแหวนหายไป
ช่อลดาอึกอัก อ้างว่าลืมไว้ที่ห้อง ลักษณ์ไม่ได้ติดใจอะไร
แสงฉายเดินจ๊ะจ๋าเข้ามาในร้านพร้อมปรัชญา
และแล้วหน้าที่ระรื่นของหญิงสาวก็เหม็นบูดขึ้นมา
เมื่อเห็นลักษณ์ดึงมือช่อลดาขึ้นมาหอมอย่างทะนุถนอม
แสงฉายเจ็บใจที่เห็นลักษณ์อยู่กับช่อลดาคาตา
หญิงสาวส่งสายตาอาฆาตทั้งคู่ก่อนจะเดินไปพร้อมกับปรัชญา
ช่อลดาเดินออกมานอกร้านพร้อมลักษณ์ แสงฉายที่ขอตัวจากปรัชญาออกมา ตะโกนเรียกลักษณ์
ลักษณ์ชะงักกึก หันกลับไปมองแล้วก็ต้องตะลึงเมื่อเห็นว่าเป็นแสงฉายจริงๆ
ช่อลดาหันมามองแสงฉาย ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร
แสงฉายไล่มองช่อลดาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ลักษณ์จะแนะนำ
แต่แสงฉายชิงประกาศตัวขึ้นมาก่อน "แซนดี้ค่ะ"
ช่อลดาช็อกที่มาเจอแสงฉายโดยไม่ทันตั้งตัว "คุณแสงฉาย" "ต๊าย รู้จักชื่อฉันด้วยเหรอ
ถ้างั้นคงรู้สินะว่าฉันเป็นภรรยาของหมอลักษณ์"
แสงฉายเข้ามาควงแขนลักษณ์เป็นการยืนยันสถานภาพตัวเอง "แต่ ทำไมฉันไม่รู้จักเธอล่ะ
เราเคยเจอกันที่ไหนรึเปล่า ขอโทษนะเผอิญฉันเป็นคนความจำสั้นน่ะ" "ไม่ค่ะ
เราไม่เคยเจอกัน ฉันรู้จักคุณเพราะพี่ลักษณ์พูดถึงคุณบ่อยๆ" "งั้นเหรอ"
แสงฉายหันมาฉอเลาะกับลักษณ์ "ยูน่ารักอย่างนี้นี่ล่ะ ผู้หญิงถึงได้พากันรุมตอม
พี่ลักษณ์คะพี่ลักษณ์ขา" ช่อลดาสะอึกรู้ว่าแสงฉายเหน็บ
ลักษณ์ถามว่าแสงฉายมาทำอะไรที่นี่ แสงฉายบอกว่ามาทานข้าว ลักษณ์รีบขอตัว
แสงฉายบอกว่าอย่าลืมที่นัดกันพรุ่งนี้ แล้วโผเข้ามาจูบแก้มลักษณ์กู๊ดบาย
ลักษณ์เดินออกไปกับช่อลดา แสงฉายมองตาม ตาเป็นประกายวาว ในรถ
ลักษณ์หันมามองช่อลดาซึ่งเอาแต่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จา
ลักษณ์ถามว่าไม่สบายใจเรื่องแสงฉายหรือ ช่อลดายอมรับ
"คุณแสงฉายจะเอาเรื่องเอยรึเปล่าคะ สายตาที่เธอมองมาเหมือนกับ รู้ว่า เอยเป็นใคร"
"ไม่หรอกครับ เราแยกกันอยู่มาตั้งแปดปี ผมไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขา
เขาก็ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของผม" "นั่นเป็นเพราะเธอเข้าใจว่าพี่ลักษณ์ไม่มีใคร
แต่ถ้าเธอรู้ว่าพี่ลักษณ์มีเอย" "ไม่มีอะไรหรอกครับ
ถ้าจะมีอะไรเขาคงไม่ย้ำให้พี่ไปหย่ากับเขาที่อำเภอพรุ่งนี้ เอยสบายใจเถอะนะ"
ลักษณ์ดึงมือหญิงสาวมาจับ
"พี่ดีใจที่สุดเลยรู้มั้ยที่ต่อไปนี้เราจะได้คบกันอย่างเปิดเผยซะที"
ช่อลดายิ้มให้ลักษณ์ คลายความกังวลลงไป 0000000000000000000000
แสงฉายมาหาลักษณ์ที่ห้อง ก่อนจะถึงเวลานัด แล้วถามถึงเช็ก
ลักษณ์บอกว่าถ้าถึงอำเภอแล้วเขาจะให้ แสงฉายบอก่าให้เอามาก่อน ถ้าไม่งั้นเธอไม่ไป
โดยอ้างว่ากลัวลักษณ์จะเบี้ยว ลักษณ์บอกว่าเขาต่างหากที่กลัวแสงฉายเบี้ยว
แสงฉายใส่จริต "โถ ไอจะยื้อยูไว้ทำไม ในเมื่อไอเจอผู้ชายคนใหม่ที่เด็ก
หล่อแล้วก็รวย กว่ายูแล้ว เอาเช็คมาให้ไอแล้วไปรอที่อำเภอ
ไอจะตามไปแล้วจะแนะนำสวีทฮาร์ดคนใหม่ให้ยูรู้จักด้วย" แสงฉายแบมือใส่ลักษณ์อีกครั้ง
ลักษณ์ตัดรำคาญส่งเช็คให้หญิงสาว "ผมมีคนไข้รอผ่าตัดอยู่
หวังว่าคนไทยใจฝรั่งอย่างคุณคงไม่เลทนะ" ลักษณ์พูดจบแล้วเดินออกไป
แสงฉายหยิบเช็คขึ้นมาดู เห็นตัวเลขแล้วยิ้มเริงร่า ลักษณ์รอ
เดินกดโทรศัพท์ไปมาอย่างกระสับกระส่าย
สักครู่ก็ต้องกดปิดอย่างหัวเสียเมื่อได้ยินเสียงจากปลายสายว่าไม่มีสัญญาณตอบรับ
แสงฉายเข้ามาด้านหลัง ลักษณ์หัวเสีย ที่แสงฉายมาสาย
ก็รีบรีบคว้ามือแสงฉายจะพาเดินเข้าไปข้างในที่ทำการอำเภอ
แต่แสงฉายบอกว่าเธอไม่ยอมหย่าให้ลักษณ์ไปหาช่อลดาสบายใจเฉิบหรอก
ลักษณ์บอกจะแปลกอะไรในเมื่อแสงฉายเองก็มีคนใหม่ แสงฉายบอกว่าเธอมีใครไม่เคยปิดบัง
แต่ลักษณ์กลับมีความลับกับเธอ ใครๆ ที่นิวยอร์คคงเห็นเธอโง่เป็นควาย
เพราะลักษณ์คบกับช่อลดามา 7 ปี มีแต่เธอที่ไม่รู้ ลักษณ์ไม่จริงใจ
ฉะนั้นเธอก็จะไม่ยอมหย่าให้แน่ๆ ลักษณ์โกรธจัดที่เสียรู้แสงฉาย ไม่ได้หย่า
แถมยังเสียเงินค่าโง่อีก 50 ล้าน ลักษณ์หัวเสีย
แต่ยืนยันว่ายังไงเขาต้องหย่ากับแสงฉายให้ได้ แสงฉายนัดกับปรัชญาไว้
โดยสั่งพนักงานให้บอกปรัชญาว่าให้มาเจอเธอตอนบ่ายโมง
แต่แสงฉายแกล้งหมุนนาฬิกาตัวเองให้เป็นเวลาเที่ยง
สายฉายสวมเสื้อคลุมออกมาจากห้องน้ำ
แล้วมองตัวเองในกระจกก่อนจะขยับปลดเสื้อคลุมออกหลวมๆเพื่อโชว์เนินอก
หญิงสาวหันซ้ายหันขวาสยายผมเพื่อดูมุมที่เซ็กซี่ที่สุด เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น
แสงฉายกระวีกระวาดออกไปเปิดแล้วแกล้งทำตกใจสุดฤทธิ์เมื่อเห็นปรัชญา
ปรัชญาตาเป็นประกาย แสงฉายแกล้งอุทานว่าทำไมมาเร็ว นาฬิกาเธอเพิ่งเที่ยงเอง
แสงฉายเดินถือนาฬิกามาให้ฝ่ายชายดู แล้วแกล้งทำนาฬิกาหลุดมือลงตรงหน้า
เจตนาก็เพื่อจะก้มลงเก็บแล้วให้ฝ่ายชายมองเห็นร่องอกและเต้าอันบวมฉึ่งของตัวเอง
ปรัชญารู้ความต้องการของแสงฉายจึงจัดการกอดหมับเข้าที่เอวหญิงสาวทันทีที่เธอลุกขึ้น
"คุณสวยจริงๆ สวยไปหมดทั้งตัวจนผมอดใจไม่ไหวแล้ว"
ว่าแล้วฝ่ายชายก็กอดรัดฝ่ายหญิงแล้วซุกไซ้ที่ซอกคอ
ฝ่ายหญิงทำกระบิดกระบวนพอเป็นพิธี ฝ่ายชายฝั่งจูบลงที่ปากแล้วดันฝ่ายหญิงลงบนเตียง
เป็นอันปิดฉากท่าทีไร้เดียงสาของฝ่ายหญิงแต่เพียงเท่านั้น
แสงฉายควงปรัชญาเดินลงมาในล็อบบี้อย่างอารมณ์ดี
แล้วปรัชญาก็ตกใจว่าลืมกุญแจรถไว้ที่ห้อง เลยขึ้นไปเอา ระหว่างนั้น
ลักษณ์เดินมาสวนกับปรัชญา เจอแสงฉาย ก็เลยดิ่งมาขอร้องให้แสงฉายยอมหย่ากับเขา
แต่แสงฉายไม่ยอม บอกว่าเธอจะไม่ให้ลักษณ์เสวยสุขกับช่อลดาอย่างสบายๆเด็ดขาด
ลักษณ์เจ็บใจตัวเองที่เสียรู้แถมยังเสียเงินก้อนโตให้แสงฉาย
ปรัชญาซึ่งยืนแอบฟังเรื่องราวทั้งหมดอยู่ที่มุมมุมหนึ่ง โดยทั้งคู่ไม่รู้ตัว
ดวงแก้วกับภัทร ต้องการจะทำเงินเข้าบริษัทอีก เลยเรียกกรวิกมาคุย
บอกว่าเธอจะให้กรวิกร้องเพลง และให้เมลานีเป็นนางเอก ซึ่งเมลานีก็ตอบตกลงแล้วด้วย
กรวิกยืนยันว่าเขาไม่ทำ เพราะเขาร้องเพลงไม่ได้ และมันฝืนใจ
แต่ดวงแก้วกับภัทรยืนยันว่ายังไงกรวิกก็ต้องทำตาม เพราะเป็นสัญญาที่ระบุไว้
กรวิกเครียดจัด ไม่อยากทำสิ่งที่ฝืนใจตัวเอง เลยไปยืนระบายอารมณ์อยู่ที่ทะเล
ช่อลดาที่มาตามหากรวิก ขอแหวนคืนอีก กรวิกหันมามองช่อลดา
อารมณ์ที่มาคุอยู่แล้วยิ่งคุหนักขึ้นไปอีก "เอยขอคืนเดี๋ยวนี้เลยได้มั้ยคะ
เพราะพี่ลักษณ์จะมารับเอยกลับกรุงเทพฯ คืนนี้
เอยไม่อยากเข้าไปรบกวนพี่วิกตอนงานเลิกน่ะค่ะ" กรวิกติสรับประทาน
พูดกับหญิงสาวด้วยสีหน้าเจือยิ้มแต่น้ำเสียงเรียบนิ่ง" "เดี๋ยวนี้เลยเหรอ ได้สิ
อยากได้คืนนักก็ไปงมเอาก็แล้วกัน" กรวิกหยิบแหวนออกมาจากกระเป๋ายื่นให้ช่อลดา
แต่แล้วก็เหวี่ยงแหวนวงนั้นลงไปในทะเล ช่อลดายืนตัวสั่นใจสั่น
ไม่คิดไม่ฝันว่ากรวิกจะทำกับเธออย่างนี้

ใจร้าว จบตอน 7

ใจร้าว 8

ช่อลดามองไปที่ทะเลแล้วหันขวับกลับมาหากรวิก "ทำไมพี่วิกถึงทำแบบนี้ ใจดำที่สุดเลย"
ช่อลดาต่อว่าชายหนุ่มด้วยความรู้สึกโกรธสุดๆ แล้วผละวิ่งลงไปที่ทะเล
กรวิกยิ่งกว่าถูกตบหน้าฉาดใหญ่ ชายหนุ่มทั้งอึ้งทั้งสะเทือนใจ
คาดไม่ถึงว่าหญิงสาวจะรักแหวนวงนั้นขนาดนี้ ชายหนุ่มตะโกนตามหลังไปอย่างเกรี้ยวกราด
"งมไปเถอะ งมให้ตายก็หาไม่เจอ" ช่อลดาไม่ฟังเสียงนกเสียงกาอีกต่อไป
หญิงสาวดำผุดดำว่ายควานลงไปที่พื้นทราย
กรวิกเดินช่อลดาดำผุดดำว่ายอยู่ในทะเลอยู่หลาย หญิงสาวเหนื่อยแทบขาดใจ
สำลักน้ำทะเลก็หลายหน แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ ในที่สุด โชคก็เข้าข้าง
หญิงสาวควานหาแหวนเจอจนได้ ช่อลดาดีใจมาก เดินโซซัดโซเซขึ้นจากน้ำขณะสวมแหวนที่นิ้ว
หญิงสาวมองแหวนวงเล็กราวกับมันมีค่ายิ่งกว่าเพชรเม็ดเป้งบนมงกุฎใดใดในโลก
แต่เมื่อละสายตาจากแหวนเงยหน้าขึ้นมา
หญิงสาวก็ต้องชะงักเมื่อเจอกรวิกยืนอยู่ตรงหน้า
"ความรักของเธอมันช่างยิ่งใหญ่ซะเหลือเกินนะ
นี่ถ้าไม่เจอก็คงยอมเป็นผีเฝ้าทะเลอยู่นี่ใช่มั้ย"
ช่อลดากล้ำกลืนตอบด้วยสีหน้านิ่งเรียบ "ค่ะ" กรวิกจุกไปถึงลิ้นปี่
"งั้นก็เก็บมันไว้ให้ดี เพราะถ้ามันหลุดมาถึงมือฉันอีกเมื่อไหร่
ฉันจะโยนมันเข้ากองไฟ เธอเตรียมบูชายัญตัวเองได้เลย ช่อลดา"
กรวิกพูดจบก็เดินหันหลังให้หญิงสาว ช่อลดายืนโงนเงน
หญิงสาวมองขึ้นไปบนฟ้าเจอแสงแดดจ้า และเมื่อก้าวเท้าจะเดินก็ล้มตึงลงบนหาด
สติดับวูบทันที กรวิกหันมาเห็นแล้วตกใจ รีบวิ่งกลับมาหาหญิงสาว
จับหน้าพลิกไปมาเพื่อให้รู้สึกตัว ก็รู้สึกได้ว่าตัวช่อลดาร้อนจี๋
ชายหนุ่มกวาดตามองไปรอบๆ เห็นไม่มีใคร เลยอุ้มหญิงสาวขึ้นมา โดยไม่รู้ว่าภาพทุกภาพ
เจษฎาได้ถ่ายไว้หมดแล้ว กรวิกอุ้มช่อลดามาตามทาง เจอกับไมค์และชนม์
ไมค์กับชนม์งงว่าช่อลดาเป็นอะไร แต่กรวิกไม่ตอบ บอกแค่ให้เปิดห้องช่อลดาให้หน่อย
แล้วกรวิกก็รีบอุ้มช่อลดาหายเข้าไปในห้อง กรวิกติดกระดุมเสื้อเม็ดสุดท้ายให้ช่อลดา
แล้วค่อยๆดึงผ้าเช็ดตัวที่คลุมตัวด้านในออก
ก่อนจะหันมาหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำแล้วบิดขึ้นมาเช็ดตัวเช็ดหน้าให้หญิงสาว
ช่อลดากระสับกระส่าย ปากก็ละเมอพึมพำ "พี่ลักษณ์คะ แหวน แหวนของพี่ลักษณ์
อยู่ที่เอย อยู่กับเอยแล้วนะคะ" กรวิกรามือที่กำลังเช็ดหน้าให้หญิงสาว
พยายามอย่างยิ่งที่จะทำใจให้นิ่ง
แล้วตั้งหน้าตั้งตาเช็ดตัวให้หญิงสาวต่อไป

0000000000000000000000

ภัทรตามหากรวิก
ไมค์กับชนม์บอกว่ากรวิกอยู่ในห้องช่อลดา ภัทรแปลกใจว่าอยู่ห้องช่อลดาทำไม
พอเปิดประตูเข้าไปห้องช่อลดาก็ต้องตกใจ
เมื่อเห็นกรวิกกำลังเช็ดตัวให้ช่อลดาอยู่บนเตียงนอน กรวิกบอกว่าช่อลดาไม่สบาย
เลยต้องเช็ดตัวให้ ภัทรบอกว่ามาตามกรวิกให้ไปแต่งหน้าแต่งตัวได้แล้ว
ภัทรออกจากห้องไป แต่ก็ยังไม่วายเวียนหันมามองทั้งคู่ เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น
กรวิกจำต้องเสียมารยาทหยิบโทรศัพท์ช่อลดาออกมาจากกระเป๋าแล้วเปิดดูเบอร์
เป็นเบอร์ที่ช่อลดาเมมโมรี่ไว้ว่า พี่ลักษณ์ ชายหนุ่มหมดความอดทน
ระบายอารมณ์ที่อัดอั้นไปด้วยความโกรธ น้อยใจ
แค้นใจด้วยการเขวี้ยงผ้าที่อยู่ในมือลงกับพื้น เสียงโทรศัพท์ยังคงดังเรื่อยๆ
ช่อลดาพยายามลืมตาแล้วเอามือควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋า
"พอรู้ว่าคู่รักโทรมาก็กระเสือกกระสนลืมตาขึ้นมาเชียวนะ แสดงว่าหายไข้แล้วสิท่า"
กรวิกแดกดัน ช่อลดามองกรวิกอย่างงงๆ
ยังจับต้นชนปลายไม่ถูกว่ากรวิกมาอยู่กับเธอในห้องได้ยังไงและเธอเป็นอะไร
"หายแล้วก็ดีจะได้ไปทำงานซะที ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลย"
ช่อลดาพยายามยันตัวเองขึ้นมาจากเตียงนอน
แต่ความที่ไข้สูงและร่างกายอ่อนเพลียจึงทำให้กะปลกกะเปลี้ยอ่อนแรง
กรวิกแดกดันไม่เลิก "คิดว่าฉันเป็นไอ้หมอนั่นสิจะได้มีเรี่ยวแรง มีกระจิตกระใจทำงาน
ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้ ไม่ต้องสำออย" กรวิกไม่พูดเฉยแต่กระชากแขนช่อลดาขึ้นมา
แล้วฉุดลงจากเตียง หญิงสาวปลิวตามแรงกระชากของกรวิก
ภัทรเอาเรื่องที่เห็นกรวิกเช็ดตัวให้ช่อลดามาเล่าให้ดวงแก้วฟัง
ทั้งคู่ต่างคนต่างวิเคราะห์ว่าสรุปแล้วกรวิกชอบใครกันแน่ ดวงแก้วบอกให้ภัทรจับตาดู
ช่อลดาอาจจะเป็นใครที่สำคัญกับกรวิกไม่น้อย ถึงได้ดูแลใกล้ชิดขนาดนี้
ทั้งที่ปกติกรวิกไม่เคยสนใจใคร ดวงแก้วหมายมาด บอกว่าไม่ว่ากรวิกจะเลือกใคร
ก็ขายข่าวโกยเงินเข้าบริษัทได้ทั้งนั้น ภัทรพยักหน้าหงึกหงักรับคำ ดาว
ตุ่นกำลังตรวจดูความเรียบร้อยของหน้าผมให้เมลานีและกรวิก
ซึ่งอยู่ในชุดสูทลำลองออกแนวโรแมนติกแม็ทกับเมลานี โดยมีภัทรยืนคุมงานอยู่อีกที
เกี้ยมอี๋กำลังจับตะเข็บเสื้อด้านหลังให้เมลานี
ในขณะที่ช่อลดาหยิบเข็มกับด้ายออกมาจากกล่องเครื่องมือ แล้วตรงมาที่เกี้ยมอี๋
ช่อลดาสอยเสื้อให้เมลานีช่วยเกี้ยมอี๋อีกแรง
กรวิกไม่รอช้าชมเมลานีกรอกหูช่อลดาทันที "คุณสวยมากเมนี่
เป็นเจ้าสาวที่ผู้ชายที่ไหนเห็นแล้วก็อยากแต่งงานด้วย" ภัทรแทรก
"โดยเฉพาะผู้ชายที่ชื่อกรวิกใช่มั้ยล่ะ" ทุกคนพากันกิ๊วก๊าว เมลานีหลบตาเขินกรวิก
ในขณะที่ช่อลดาเอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำงาน สักครู่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ภัทรรับสาย
แล้วก็ต้องหัวเสีย เมื่อจะเริ่มงานแล้ว แต่แตงดันมาท้องเสีย อาหารเป็นพิษอีก
เลยไม่มีใครรันคิวให้เมลานี กรวิกแนะนำช่อลดา
ภัทรแอบมองกรวิกกับช่อลดาแล้วรีบเสียบทันที ว่างั้นต้องขอรบกวนช่อลดาด้วย
ช่อลดาฝืนพยักหน้า ยิ้มอย่างเพลียๆ ต้องเจอกับเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้อีกแล้ว
ลักษณ์ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ที่ล้อบบี้ กับช่อลดาว่าเขามาถึงแล้ว และจะรอที่ล้อบบี้
ชายหนุ่มปิดโทรศัพท์ แล้วมองหาที่นั่งรอ แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อหันมาเห็น
แสงฉายใส่เสื้อสายเดี่ยวดูคล้ายยกทรงตัวจิ๋วและโสร่งบางเบาควงคู่ปรัชญาซึ่งอยู่ในชุดเสื้อกางเกงขาสั้นลำลองออกมาจากลิฟท์
ทั้งคู่เม้าท์กันโดยไม่ทันเห็นลักษณ์ ลักษณ์เดินมาหาทั้งคู่
อยากจะรู้ว่าแสงฉายจะทำหน้าหรือแก้ตัวว่ายังไง "สวัสดีครับคุณปรัชญา"
ทั้งคู่หันมาหาลักษณ์ด้วยอารมณ์ที่ต่างกัน
ปรัชญารู้สึกท้าท้ายอยากรู้ว่าแสงฉายจะแก้เกมส์ยังไง
ในขณะที่แสงฉายตกใจจนอึ้งไปพักใหญ่ "อ้าว คุณหมอ มาเที่ยวที่นี่เหมือนกันหรือครับ"
ปรัชญาทักตอบ "ไม่ได้มาเที่ยวครับ มารับเอยกลับบ้าน เอยมาทำงานที่นี่ครับ"
ลักษณ์บอก ปรัชญาถามต่อ
"ใช่งานแต่งงานที่จัดโปรโมทการท่องเที่ยวที่ชายหาดรึเปล่าครับ แหม
โอกาสเหมาะพอดีเลยนะครับ คุณเอยจะได้เรียนรู้เรื่องงานแต่งไปในตัว อ้อ นี่แซนดี้
เพื่อนผมครับ แซนดี้ครับ หมอลักษณ์ที่ผมเคยพูดให้ฟังว่ามาจากนิวยอร์คเหมือนคุณไง"
แสงฉายตั้งหลักได้ ทำหน้าตายเหมือนเพิ่งเคยเห็นลักษณ์ ปรัชญาและลักษณ์อึ้ง
ไม่คิดว่าแสงฉายจะเล่นละครได้เนียนขนาดนี้ "ได้ยินชื่อเสียงคุณหมอมานานแล้ว
เพิ่งจะได้เจอตัววันนี้เอง ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ" หญิงสาวยื่นมือไปตรงหน้าลักษณ์
ลักษณ์จำต้องจับมือแสงฉายอย่างตกกระไดพลอยโจน
แล้วขอตัวแยกออกมาทันทีโดยไม่พูดอะไรกับหญิงสาวสักคำ
พูดกับปรัชญาแล้วเอาไว้พบกันใหม่ แล้วเดินออกไป แสงฉายมองตามแล้วแบะปาก
ปรัชญาอดทึ่งไม่ได้กับความสะตอของแสงฉาย0000000000000000000000000
งานหาดทรายสายลมกับสองเรา
แสงฉายจูงมือปรัชญาเข้ามายืนรวมกับกลุ่มแฟนคลับและนักท่องเที่ยว
กรวิกและเมลานีเดินจับมือกันออกมาจากซุ้ม ย่างเท้าไปบนหาดทรายในยามเย็น
นักข่าวซึ่งอยู่อีกมุมพากันรัวชัตเตอร์แฟลชกระจาย ซึ่งรวมถึงเจษฎาด้วย ช่อลดา ภัทร
วิ่งออกมาสมทบดวงแก้ว เกี้ยมอี๋ ตูน ดาวอยู่ที่มุมซึ่งจัดไว้สำหรับแขกวีไอพี
กรวิกเดินจูงมือเมลานีมาจนถึงหน้าซุ้มดอกไม้
ท่ามกลางเสียงแฟนคลับที่ตะโกนเรียกชื่อของทั้งคู่อย่างบ้าคลั่ง
ภัทรสะกิดดวงแก้วให้ชำเลืองมองช่อลดา
ช่อลดามองภาพสวีทหวานของกรวิกและเมลานีอย่างขมขื่น
เมลานีเดินคล้องแขนกรวิกจนพ้นซุ้มดอกไม้มาอย่างราบรื่น
แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อเท้าเมลานีก้าวเดินไปบนผืนทรายแล้วเหยียบเอาเปลือกหอยที่บิ่นคมซึ่งฝั่งอยู่ในทรายเต็มแรง
เมลานีสะดุ้งเฮือก เซเหมือนจะล้ม กรวิกคว้าเอวหญิงสาวไว้ภายในเสี้ยววินาที
ภาพที่ออกมาจึงดูเหมือนฝ่ายชายสวมกอดฝ่ายหญิงสวีทหวาน
ภัทรหันมาหาดวงแก้วเอามือทาบอกตกใจ "อันนี้ไม่มีในสคริป์นะคะ" ภัทรหันไปหาช่อลดา
"ใช่มั้ยเอย" ช่อลดาพยักหน้ายิ้มให้อย่างเพลียๆ
ทุกคนหันไปมองว่าจะเกิดอะไรขึ้นในวินาทีต่อไป กรวิกอุ้มร่างเมลานีขึ้นมา เมลานีตกใจ
แต่เป็นความตกใจที่เต็มไปด้วยความพอใจ ช่อลดาเองก็ตกใจ
แต่เป็นความตกใจที่เต็มไปด้วยความเสียใจน้อยใจ
กรวิกอุ้มเมลานีแล้วพาเดินไปที่ซุ้มระฆังท่ามกลางเสียงกรี๊ดของแฟนคลับ
แสงฉายหันมาเม้าท์กับปรัชญาด้วยท่าทางฮิฮะ อินไปกับงาน
แต่แล้วหญิงสาวก็ชักสีหน้าเป็นนางมารร้ายขึ้นมาทันทีเมื่อหันไปเห็นช่อลดายืนอยู่ในกลุ่มไฮโซ
กรวิกอุ้มเมลานีไปถึงระฆัง แล้วให้หญิงสาวเป็นคนแกว่งเชือกเหมือนกำลังตีระฆัง
เพลงบรรเลงของโมสาร์ทดังขึ้น กรวิกบรรจงจูบปากเมลานี
เจาะจงเลือกมุมเพื่อให้ช่อลดาเห็นจะจะกว่าใครแฟนคลับกรี๊ดแล้วกรี๊ดอีก
ช่อลดาใจสั่นไม่อาจจะยืนอยู่ตรงนั้นได้อีกต่อไป
หันไปบอกภัทรว่าขอตัวไปทานยาที่ห้องก่อน เพราะรู้สึกไม่สบาย ดวงแก้ว
ภัทรหันมาสบตากัน แล้วพยักหน้าอนุญาต ช่อลดาเดินออกไป แสงฉายมองตามตาวาว
ช่อลดาเดินทอดอารมณ์เลียบมาตามหาด หญิงสาวมึนจัดเหมือนจะหน้ามืด
แสงฉายตามมาเรียกช่อลดา ช่อลดาตกใจที่เห็นแสงฉาย ก็อุทานออกมาเรียกชื่อแสงฉาย
แสงฉายอาศัยช่วงที่ช่อลดายืนตะลึงเข้าไปตบหน้าหญิงสาวอย่างแรง
"แทนที่จะจำชื่อฉันได้อย่างเดียว
เธอควรจะจำใส่กะลาหัวเอาไว้ด้วยว่าฉันเป็นเมียหมอลักษณ์
จะได้ไม่เที่ยวไปไหนมาไหนกับสามีฉันหน้าชื่นตาบานแบบนี้" "คุณกำลังเข้าใจผิดนะคะ
ฉันกับพี่ลักษณ์ เราไม่ได้มีอะไรกัน" แสงฉายบันดาลโทสะตบหน้าช่อลดาอีกที
"เอาผัวฉันไปกกอยู่เป็นสิบปีแล้วยังจะมีหน้ามาทำใสซื่อว่าไม่มีอะไรกัน
เธอคิดว่าฉันปัญญาอ่อนรึไงหา" "ถ้าคุณไม่เชื่อคุณไปถามพี่ลักษณ์สิคะ"
"เรื่องอะไรจะต้องถาม ในเมื่อฉันไม่มีวันหย่าให้หมอลักษณ์ รู้เอาไว้ซะด้วย
ถ้ายังจะหน้าหนาเกาะสามีฉันอยู่อีกล่ะก็ เชิญ
เพราะเธอก็เป็นได้แค่เพียงเมียน้อยหรือนางบำเรอเขาเท่านั้น"
แสงฉายเดินชนช่อลดาอย่างแรงจนร่างที่อ่อนเพลียอยู่แล้วล้มลงไปกองบนหาดทราย
ช่อลดานั่งร้องไห้ด้วยความเก็บกดและอับอายอยู่ตรงนั้น ช่อลดาทั้งเหนื่อย ทั้งเครียด
เรื่องกรวิก ไหนจะเรื่องที่แสงฉายตบหน้าดูถูก ช่อลดาจะลุก แต่ก้าวไปได้เพียง๒ก้าว
สติก็ดับวูบล้มฟุบลงไปกองที่พื้นทรายนั่นเอง ลักษณ์รอช่อลดานาน
แต่ยังไม่เจอกับช่อลดาเสียที พอดีเจอเข้ากับภัทร ก็ถามหาช่อลดา
ภัทรบอกว่าช่อลดามาขอตัวไปทานยา ลักษณ์ตกใจว่าช่อลดาเป็นอะไร
ภัทรเล่าลางๆเท่าที่จำได้ว่าเห็นเมื่อกลางวันช่อลดาไปว่ายน้ำดำผุดดำว่ายอยู่ในทะเลนานสองนาน
ลักษณ์เอะใจ บอกว่าช่อลดาเคยจมน้ำมาแล้ว จะไม่ลงน้ำเด็ดขาดถ้าไม่จำเป็น
ยิ่งเป็นกลางแดดเปรี้ยงอย่างภัทรว่า ยิ่งเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด
ภัทรหลุดปากว่าเป็นไปแล้ว ยังขึ้นมานอนซมให้กรวิกเช็ดตัวอยู่เลย
แต่ยังขยันลุกไปทำงานต่อ ลักษณ์หยุดเดิน ถามภัทรหน้านิ่งว่าขยันหรือโดนบังคับ
ภัทรยิ้มแหยๆ เบือนหน้าหนีพยายามคิดว่าจะตอบว่ายังไงดี
และแล้วสายตาก็ปะทะกับร่างช่อลดา ภัทรอุทานรีบชี้มือไป
ทั้งคู่เห็นร่างเอยทิ่มลงไปในทะเล
โดยที่เกลียวคลื่นซัดขึ้นมาเกือบจ่อจมูกหญิงสาวอยู่รอมร่อ ลักษณ์แทบช็อก
กระโจนเข้าไปหาหญิงสาวทันที ลักษณ์รีบอุ้มช่อลดาขึ้นจากน้ำ ก่อนวางลง
พยายามเรียกช่อลดาให้ได้สติ ช่อลดาปรือตาขึ้นอย่างอ่อนแรง ลักษณ์ใจชื้นขึ้น
แต่เพียงเสี้ยววินาทีก็วูบลงไปอีกเมื่อเห็นช่อลดาสลบเหมือด ลักษณ์จับชีพจรหญิงสาว
แล้วรีบอุ้มขึ้นไปปฐมพยาบาล เมลานีแสร้งมาหาภัทรที่ห้องกรวิก
แต่กรวิกบอกว่าภัทรไม่อยู่ สักพักเสียงเคาะประตูดังขึ้น
กรวิกขยับไปดูที่ตาแมวแล้วหันมายิ้มกับเมลานีขณะเปิดประตู ปากก็บอกว่าภัทรตายยาก
ภัทรเดินยิ้มแต้เข้ามา บอกว่ามีคนมาหากรวิก
กรวิกไม่ทันได้ถามลักษณ์เดินหน้าถมึงทึงเข้ามา และโดยที่ไม่มีใครคาดคิด
ชายหนุ่มชกเข้าที่หน้ากรวิกเต็มแรง กรวิกไม่ทันตั้งหลักเลยล้มลง
ลักษณ์ตามเข้าไปชกซ้ำ เมลานีและภัทรตกใจ รีบห้าม ลักษณ์เหลืออดพูดใส่กรวิก
"คุณทำอะไรเอย คุณแกล้งเอยใช่มั้ย รู้ทั้งรู้ว่าเอยไม่สบายคุณยังใช้ให้เอยทำงาน"
กรวิกผลักลักษณ์ออกมา "จะอะไรนักหนา แค่ปวดหัวตัวร้อนนิดหน่อยก็ต้องแจ้นไปฟ้องแฟน
สำออยชัดๆ" ลักษณ์ชกโครมเข้าให้อีกครั้ง "สำออยเหรอ"
ลักษณ์กระชากคอเสื้อกรวิกขึ้นมา
"คุณรู้มั้ยว่าเอยป่วยหนักแค่ไหนที่ต้องไปนอนจมอยู่ในทะเลเป็นชั่วโมงๆน่ะ"
"นายพูดอะไรของนาย ใครไปนอนจมอยู่ในทะเล" กรวิกงง "ถ้าเอยเป็นอะไรไป
ผมจะไม่มีวันให้อภัยคุณเด็ดขาด จำไว้"
ลักษณ์ซัดโครมเข้าที่หน้ากรวิกเต็มแรงอีกครั้ง กรวิกเซไปปะทะผนังห้อง
เลือดไหลซิปที่มุมปาก ชายหนุ่มไม่ตอบโต้ลักษณ์เพราะมัวแต่คิดไปถึงช่อลดา
ลักษณ์เดินออกจากห้อง ภัทรพุ่งเข้าไปหากรวิก ในขณะที่เมลานีจ้ำตามลักษณ์ไป
เมลานีตามมาเอาเรื่องลักษณ์ ถามว่าทำไมต้องทำร้ายกรวิกแบบนี้ ลักษณ์ไม่สนใจถามกลับ
ว่าเมลานีเป็นแฟนกับกรวิกหรือไง ถึงเดือดร้อนแทน
เมลานีหน้าแดงซ่านที่ลักษณ์ถามจี้ใจดำ แต่ปากก็บอกว่าเป็นเพื่อนร่วมงาน
และบอกว่าถ้าลักษณ์ทำอย่างนี้อีก คราวหน้าเธอจะแจ้งตำรวจลากคอลักษณ์เข้าคุก
ลักษณ์ไม่สนใจ ตอกกลับ "งั้นก็กลับไปบอกแฟนคุณด้วยว่าอย่าแตะต้องหรือทำร้ายเอยอีก
เพราะถ้าเอยเป็นอะไรไปล่ะก็ ผมรับรองว่าผมจะเล่นงานเขาให้ถึงที่สุดแน่"
ลักษณ์จ้องหน้าเมลานีเขม็งก่อนจะเดินเข้าห้องช่อลดาไป เมลานีอึ้ง
นึกไม่ถึงว่าลักษณ์จะเดือดร้อนแทนช่อลดาขนาดนี้ ลักษณ์อุ้มช่อลดามาอย่างร้อนรนที่รถ
ช่อลดาใบหน้าซีดเซียวเหมือนไม่มีเลือด ปากสั่น ตัวสั่นเพราะพิษไข้ ปากละเมอ "แหวน
พี่ลักษณ์ เอยได้คืนแล้ว พี่วิก ใจดำที่สุดเลย พี่วิก" ลักษณ์รีบขับรถพาช่อลดาออกไป
กรวิกเห็นรถไปแล้วก็เดินออกมาจากหลังเสา มองตามรถไป
รู้สึกเหมือนใจถูกกระชากตามหญิงสาวที่นอนอยู่ในรถไปด้วย

ใจร้าว จบตอน8

ใจร้าว 9

กรวิกไปกินเหล้าเมาไวน์อยู่ที่ทะเล ตีอกชกหัวตัวเองอยู่ในทะเล
ไม่รู้ว่าสิ่งที่ตนเองทำกับช่อลดานั้นเรียกว่าผิดหรือถูก
และเขามีความสุขกับการที่ได้แก้แค้นหรือไม่
กรวิกกลับมาผมเผ้าเนื้อตัวเปียกซ่กเดินเมาเข้ามาในห้อง
แล้วชายหนุ่มก็แทบสร่างเมาเมื่อหันมาเห็นเมลานีนั่งอยู่โซฟาข้างโคมไฟที่เปิดเห็นแสงสลัว
กรวิกแปลกใจ เมลานีบอกว่าไม่เห็นกรวิกที่งานเลี้ยง ก็เลยแวะเข้ามาดู
กรวิกว่าเขาไม่สบายใจนิดหน่อย เลยปลีกตัวออกมาจากงาน เมลานีถามว่าไปทำอะไรมา
ถึงได้เปียกปอนแบบนี้ กรวิกอ้างว่านึกสนุกเลยโดดน้ำเล่น เมลานีอึ้ง
เพราะกรวิกเมาด้วย "นี่คุณดื่มด้วยเหรอ เมาแล้วลงไปเล่นน้ำอย่างนั้นมันอันตรายนะคะ
เกิดเป็นอะไรไปแล้วจะว่ายังไง" "คุณห่วงผมเหรอ" เมลานีพูดไม่ออก
รู้แต่ว่าสายตาที่กรวิกมองมาที่เธอตอนนี้ มันทำให้เธอแทบหลอมละลาย
หญิงสาวหลบตาชายหนุ่มแล้วแกล้งเปลี่ยนเรื่องพูดให้ตลก "คุณเจ็บมากมั้ย
โดนชกไม่มีหลบมุมกล้องเหมือนในละคร คุณคงเจ็บมากสินะ" "แล้วแผลที่เท้าคุณล่ะ
ไหนผมดูหน่อยซิ" ชายหนุ่มนั่งลงแทบเท้าหญิงสาว
เมลานีก้มตามลงมาเพื่อจะจับมือห้ามชายหนุ่ม หน้าทั้งคู่สัมผัสกันโดยบังเอิญ
เมลานีร้อนผ่าวไปทั้งตัว "แผลเมนี่เล็กนิดเดียว ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
คุณน่าเป็นห่วงมากกว่า มียาติดมาบ้างมั้ยคะ เมนี่ทาให้"
"ไม่มีใครเป็นห่วงผมอย่างนี้มานาน นานมาก" กรวิกส่งสายตาฉ่ำกรึ่มให้หญิงสาว
จะด้วยความเปล่าเปลี่ยวในหัวใจที่อยากมีใครสักคนอยู่ข้างกาย
หรืออาจจะเป็นเพราะอยากจะลบช่อลดาออกไปจากหัวใจผสมกับความเมา
ทำให้กรวิกปล่อยใจไปตามอารมณ์ ดึงเมลานีเข้ามาจูบทันที เมลานีตกใจ ไม่ทันตั้งตัว
ช่อลดาซึ่งนอนให้ออกซิเจนอยู่บนเตียงอึดอัด ตากรอกไปมา
พยาบาลพุ่งเข้ามาที่ข้างเตียงแล้ววิ่งออกไปตะโกนเรียกลักษณ์
ลักษณ์รีบวิ่งเข้าห้องมา พยาบาลบอกว่าช่อลดาหายใจอ่อน เหมือนหัวใจจะหยุดเต้น
ลักษณ์วิ่งไปที่เตียง แล้วหันไปดูจอเห็นเส้นเรียบนิ่งเป็นเส้นตรง ลักษณ์ตกใจ
เข้าไปปั้มหัวใจให้ช่อลดาด้วยสองมือของตัวเองทันที ช่อลดานอนแน่นิ่ง ไม่ไหวติง
กรวิกและเมลานีกอดจูบกันอย่างดูดดื่ม
ทั้งคู่พากันไปถึงเตียงนอนด้วยลีลาพริ้วไหวสวยงามเหมือนกำลังเต้นรำในจังหวะหวานโรแมนติก
กรวิกพาเมลานีล้มตัวลงบนเตียง มือกรวิกกำลังจะปลดกระดุมเสื้อเมลานี
แต่แล้วชายหนุ่มก็ชะงัก กรวิกผละออกมาจากเมลานี ลักษณ์ปั๊มหัวใจให้เมลานีอยู่นาน
กราฟชีพจรของช่อลดาเริ่มขยับ แม้จะแผ่วเบา
แต่ก็บอกให้รู้ว่าหญิงสาวกลับมามีลมหายใจอีกครั้ง
ลักษณ์ยิ้มออกมาได้ทั้งที่เหงื่อผุดขึ้นเต็มหน้าผาก กรวิกขยับลงจากเตียง
เดินไปนั่งกุมขมับที่โซฟา เมลานีมึน
ไม่เข้าใจว่าทุกอย่างจบลงอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยอย่างนี้ได้ยังไง
"ผมขอโทษครับเมนี่ ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรขาดสติแบบนี้ ผมควรจะให้เกียรติคุณ
และทำทุกอย่างให้ถูกต้องก่อน" เมลานีทำตัวไม่ถูก "เมนี่เองก็ขาดสติเหมือนกัน เอ่อ
เมนี่ขอตัวกลับห้องก่อนนะคะ" "พรุ่งนี้คุณยังจะอนุญาตให้ผมไปส่งคุณที่บ้านมั้ย"
"ค่ะ เราไม่ได้ทำอะไรผิดนี่คะ แล้วเจอกันค่ะ" กรวิกเดินไปส่งหญิงสาวที่ประตู
ทั้งคู่ยิ้มให้กัน ภัทรเดินเซไปมาตามทางเดินเพราะฤทธิ์อัลกอฮอลล์
แล้วก็ต้องเบิกตาโตหายเมาในทันใดเมื่อเห็นเมลานีเดินออกมาจากห้องกรวิก
ก็เรียกเมลานี เมลานีตกใจหันกลับมา ภัทรรีบเดินมาจิกเมลานี ถามว่ามีอะไรเกิดขึ้น
เมลานียืนยันว่าไม่มีอะไรเกินเลยอย่างที่ภัทรคิด ภัทรบ่นเสียดาย
เมลานียิ้มบอกว่าเธอไม่เสียดายหรอก ดีใจด้วยซ้ำที่ได้รู้ว่า
กรวิกเป็นสุภาพบุรุษขนาดไหน ปรัชญากับแสงฉายกำลังเต้นรำสนุกสนานกันอยู่ในผับ
ปรัชญายกแก้วไวน์ขึ้นมาชนกับแสงฉาย
ทั้งคู่ซดไวน์กันพรวดเดียวแล้วสายตาของแสงฉายก็หันไปเห็น
กรวิกเดินเข้ามาคุยกับพนักงาน แล้วพนักงานก็พาชายหนุ่มไปนั่งที่มุมมุมหนึ่ง
ซึ่งมีกระจกกั้นดูเป็นสัดส่วน ปรัชญามองตาม
แล้วจำได้ว่านั่นคือกรวิกซูเปอร์สตาร์ของเมืองไทย เมลานีสนใจ
เข้าไปทำความรู้จักกับกรวิกทันที อย่างไม่สนใจว่าปรัชญาจะคิดยังไง
ปรัชญามองอย่างไม่พอใจก่อนจะเดินตาม "สวัสดีค่ะคุณกรวิก นั่งคนเดียวหรือคะ
ขอฉันนั่งเป็นเพื่อนได้มั้ยคะ" แสงฉายจิกตาเซ็กซี่ ปรัชญาก้าวเข้ามายืนข้างแสงฉาย
กันไม่ให้หญิงสาวหว่านเสน่ห์ใส่กรวิก "ผม ปรัชญา แล้วนี่ก็ แสงฉาย แฟนผมเองครับ"
แสงฉายจิกตาเซ็กซี่ใส่กรวิก ก่อนจะยื่นมือไปให้จับ กรวิกแค่พูดสวัสดี
แต่ไม่ยอมจับมือ ทำเอาแสงฉายเก้อ
แต่ก็แก้เก้อด้วยการทำท่าจะลงนั่งที่โซฟาฝั่งตรงข้ามชายหนุ่ม
กรวิกรีบพูดว่าเขาต้องการความเป็นส่วนตัว ไม่ต้องการเพื่อน
แสงฉายหน้าม้านที่กรวิกเหน็บเอาเจ็บๆ
กรวิกรินไวน์ใส่แก้วแล้วดื่มโดยไม่สนใจมนุษย์สองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าอีกต่อไป
ปรัชญาฉุนกึกที่กรวิกทำเหมือนเขาเป็นอากาศธาตุ
ในขณะที่แสงฉายรู้สึกว่าความเฉยชาของชายหนุ่มเป็นเรื่องท้าทาย000000000000000000000000000000
ภาพกรวิกอุ้มช่อลดา ถูกตีพิมพ์ออกมาแล้ว ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ดวงแก้วกับภัทรตกใจมาก
รู้ดีเป็นฝีมือของเจษฎา ก็เรียกเจษฎามาคุย ว่าจะทำอะไรทำไมไม่ปรึกษากันก่อน
ภัทรเป็นเดือดเป็นร้อนแทนดวงแก้ว เชื่อดวงแก้วต้องฟ้องเจษฎาแน่
ดวงแก้วหันไปสั่งภัทรให้ไปโทรตามกรวิกกับเมลานีมาที่บริษัท
แล้วเชิญสื่อมวลชนร่วมกันแถลงข่าวด่วน ภัทรสะบัดหน้าเชิดใส่เจษฎาก่อนจะเดินออกไป
ดวงแก้วมองจนแน่ใจว่าภัทรปิดประตูแล้วจึงหันมาหาเจษฎาบอกว่ามีข้อเสนอให้
เพื่อแลกกับภาพที่เหลือทั้งหมด พิมพ์ในนิตยสารเล่มใหม่ของเธอเอง
แต่ให้เจษฎาเป็นเจ้าของ เจษฎาอึ้ง ไม่คิดว่าดวงแก้วจะมาไม้นี้
"ฉันจะลงทุนเปิดบริษัทให้เธอ เราจะทำนิตยสารแข่งกัน เธอจะได้นั่ง
ตำแหน่งบ.ก.อย่างที่ฝัน" เจษฎาดีใจเนื้อเต้น "แต่ตอนนี้ผมไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยครับ"
"เธอเล่นข่าวชู้สาวดาราตามที่ถนัด จะไม่มีใครรู้ว่านายทุนของเธอคือใคร
นอกจากเราสองคน" "ถ้าเราต้องแข่งกันแล้วพี่ดวงจะได้อะไร" "ยอดขาย
ฉันไม่สนว่าฉบับไหนของใครจะขายดีกว่ากัน
เพราะในที่สุดเม็ดเงินของทั้งสองฉบับมันก็ต้องไหลเข้ากระเป๋าใบเดียวกันอยู่แล้ว"
"ฉลาดสมกับเป็นเจ้าแม่วงการบันเทิงจริงๆ" เจษฎาทึ่ง "ถ้าตกลง
ก็ไปคิดชื่อนิตยสารของเธอไว้ได้เลย" "คิดไว้เรียบร้อยแล้วครับ ผมรู้นี่ครับว่า
มันต้องมีสักวันที่เป็นวันของผม" ทั้งคู่ยิ้มให้กันอย่างเสือพบสิงห์
กรวิกกับเมลานีมานั่งให้นักข่าวถามคำถาม ในรายการหนึ่ง ซึ่งเป็นรายการสด
ช่อลดาที่นอนอยู่ในรพ.ก็ได้มีโอกาสดูรายการดังกล่าวด้วย
เห็นกรวิกกำลังตอบคำถามด้วยท่าทางสบายๆ ว่า
"ผมขอตอบรวมเป็นคำตอบเดียวก็แล้วกันนะครับว่า ผมไม่รู้จักผู้หญิงที่อยู่ในรูป
เพราะฉะนั้นผมเลยไม่รู้ว่าเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อไหร่
ผู้ชายในรูปอาจจะเป็นใครสักคนที่คล้ายผม แต่ไม่ใช่ผม แหม อุตส่าห์
เอารูปมาเมคว่าเป็นผมทั้งทีก็น่าจะลงรูปที่มันชัดกว่านี้หน่อย"
ช่อลดาเสียใจจนพูดไม่ออก หญิงสาวไม่นึกฝันว่าจะได้ยินคำพูดอย่างนี้หลุดจากปากกรวิก
พิธีกรในรายการถามต่อ "ยังพอเหลือเวลาอีกนิดหน่อย ขออีกคำถามนะคะ
เป็นไปได้มั้ยคะที่ภาพนี้อาจเป็นภาพที่ตัดแต่งจากคอมพิวเตอร์
อาจจะมีผู้หญิงคนไหนสักคนที่คลั่งไคล้อยากอยู่ในอ้อมกอดของคุณก็ได้" "เหรอครับ
ถ้างั้นก็อาจเป็นไปได้ครับ" ลักษณ์หันไปมองช่อลดา เห็นหญิงสาวน้ำตาคลอ
ชายหนุ่มหยิบรีโมทมากดปิดทีวี "เขาคงมาช่วยเอยตอนที่เอยเป็นลม ไม่ได้มีอะไร"
ช่อลดาพูดค้าง ลักษณ์แทรกขึ้น "เรื่องบางเรื่องพี่ก็ไม่อยากรู้ เอยก็เหมือนกัน
เรื่องอะไรที่ทำให้เราไม่สบายใจก็ทำปิดหูปิดตาไปซะ
ที่จะต้องใส่ใจมากที่สุดตอนนี้คือสุขภาพของตัวเอง เอ้า พักผ่อนได้แล้ว
คืนนี้พี่จะนอนเฝ้าเอยเอง" ลักษณ์กดเอนเตียงให้ช่อลดา
ห่มผ้าให้และรอจนหญิงสาวหลับตา ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่โซฟา ช่อลดาค่อยๆลืมตาขึ้นมา
น้ำตาหยดติ๋ง ลักษณ์หันมามองช่อลดา
ถึงแม้หญิงสาวจะนอนหันหลังให้แต่ชายหนุ่มก็รู้ดีว่าหญิงสาวปวดร้าวเพียงใด
กรวิกขับรถมาส่งเมลานีที่บ้าน เมลานีจะเดินเข้าบ้าน
กรวิกดึงมือไว้ถามว่าโกรธเขาหรือคาใจกับช่อลดาใช่ไหมถึงได้นั่งเงียบ เมลานีปฏิเสธ
บอกว่าที่เธอเงียบก็เพราะอยากให้กรวิกได้อยู่กับตัวเองมากกว่า
เพราะรู้ว่ากรวิกมีอะไรต้องคิดอีกมาก กรวิกบอกว่าหากเมลานีคาใจ เขาอธิบายได้
เมลานียิ้ม "ไม่ต้องอธิบายค่ะ เมนี่เข้าใจ เพราะอะไรรู้มั้ยคะ
เพราะเมนี่เชื่อใจแล้วก็ไว้ใจคุณ ที่สำคัญเมนี่เชื่อในสัญชาตญาณของตัวเอง
ผู้ชายอย่างคุณไม่มีวันคบผู้หญิงสองคนได้ในเวลาเดียวกันหรอกค่ะ สบายใจเถอะนะคะ"
กรวิกยิ้มให้เมลานี เป็นยิ้มที่เจ็บปวดยอกแสยงไปทั้งใจ
กรวิกกลับมาที่อพาร์ตเมนท์ของช่อลดา แต่ไม่พบว่ามีใครอยู่ในห้องอีกแล้ว
ชายหนุ่มปวดร้าว ระบายอารมณ์พูดกับตัวเอง "ทำไมแกไม่กลับบ้าน กลับมาที่นี่อีกทำไมหา
ไอ้วิก เขาอยู่ดีมีสุขกับคนของเขาไปแล้ว แกยังสะเออะเป็นห่วงเขาอีกงั้นเหรอ
จะโง่ไปถึงไหน ไอ้บ้าเอ๊ย" กรวิกเหวี่ยงข้าวของที่อยู่ใกล้มือลงกับพื้น
แล้วนั่งลงกุมขมับไม่เข้าใจตัวเอง ช่อลดานอนน้ำตาไหลอยู่บนเตียง
เธอกลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับกรวิกไปแล้ว
สักครู่หญิงสาวจะยกมือเช็ดน้ำตาแต่เหมือนมือถูกรั้งเอาไว้
หญิงสาวมองไปที่มือตัวเองก็พบว่า มันถูกกุมไว้ด้วยมืออันอบอุ่นแข็งแรงของลักษณ์
ที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ คว่ำหน้าซบไปกับเตียง
โดยที่มือตัวเองกุมมือหญิงสาวไว้แม้ในยามหลับสนิท
ช่อลดามองลักษณ์อย่างบูชาและเทิดทูน
ผู้ชายคนนี้ต่างหากที่ไม่เคยทำให้เธอชอกช้ำใจ

00000000000000000000000000

สายแล้ว แต่ปรัชญายังนอนกกแสงฉาย ไม่ไปประชุมนัดสำคัญ ทำให้ปราชญ์ไม่พอใจ
ที่ลูกชายไม่รับผิดชอบงานเลยมาตามถึงคอนโด ก็เจอปรัชญาอยู่กับแสงฉาย
ปราชญ์อึ้งไปเมื่อเห็นว่าแสงฉายเป็นใคร ปราชญ์ขอคุยกับปรัชญาเป็นการส่วนตัว
แสงฉายมองตามทั้งคู่ไป สงสัยว่ามีเรื่องลับลมคมในอะไรนักหนา
ปราชญ์ตำหนิที่ปรัชญาทำให้บริษัทเสียหาย
ที่คว้าโปรเจ็กต์ผลิตยารักษามะเร็งตัวใหม่ไม่ได้
ทั้งที่เขาให้เลขาแจกเอกสารให้ปรัชญาทำการบ้านล่วงหน้าเป็นอาทิตย์
แต่ปรัชญาอ้างว่ารู้เรื่อง แสดงว่าไม่ได้เปิดอ่าน ปราชญ์คาดโทษ
"ฉันขอเตือนแกไว้อย่างนะ อย่าเสียคนเพราะผู้หญิง
โดยเฉพาะผู้หญิงที่เป็นภรรยาของคนอื่น" "นี่ พ่อรู้จักแสงฉายด้วยเหรอ"
"แกลืมไปแล้วเหรอว่าปีๆนึงฉันบินไปนิวยอร์คกี่สิบครั้ง
ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าใครเป็นใครในหมู่คนไทยที่นั่น หมอลักษณ์เป็นคนดีขยันขันแข็ง
อย่าให้เราต้องสูญเสียบุคลากรมือหนึ่ง ไปเพราะเรื่องชู้สาวคาวโลกีย์ของแก
มันทุเรศสิ้นดี เข้าใจนะ" ปราชญ์หันหลังแล้วเดินออกไปทันที ปรัชญากัดฟันกำมือแน่น
เจ็บใจที่ถูกด่า กรวิกไม่เห็นช่อลดามาทำงานหลายวัน ก็มาคาดคั้นเอากับภัทร
ว่าช่อลดาหายไปไหน ภัทรบอกช่อลดาอาจจะนอนซมอยู่ละมั้ง เพราะจมอยู่ในน้ำตั้งนาน
ก็คงป่วยหนักไม่ใช่เล่น กรวิกตกใจ ถามว่าช่อลดาไปนอนจมน้ำที่ไหน ภัทรบอก
"ก็ที่หาดด้านหลังโรงแรมน่ะสิ กว่าพี่กับคุณลักษณ์จะไปเจอ
น้ำทะเลก็เกือบซัดเข้าจมูก สงสัยจะเป็นลมสลบไปตอนขอกลับมากินยาน่ะ"
"เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ทำไมผมไม่รู้เรื่องเลยล่ะ" กรวิกตกใจหนัก
"ก็ตอนนั้นวิกยังทำหน้าที่เจ้าบ่าวของน้องเมนี่อยู่ในงานน่ะสิ
พี่เห็นเอยตัวร้อนจัดก็เลยให้เขากลับไปกินยา นี่แหละน๊า
ว่ายน้ำไม่เป็นแล้วก็ยังจะลงไปว่ายให้แดดเผาจนเป็นไข้" "ใคร ว่ายน้ำไม่เป็น" "อ้าว
ก็เอยน่ะสิ คุณลักษณ์เขาบอกพี่เองว่าเอยน่ะเคยจมน้ำเกือบตายมาแล้ว"
กรวิกช็อกที่ตัวเองไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนในชีวิต
รีบถามภัทรทันทีว่าช่อลดาอยู่ไหน หรือรู้ที่ทำงานของลักษณ์ไหม
กรวิกกระชากคอเสื้อภัทรอย่างลืมตัว ภัทรตอบตะกุกตะกักเสียงสั่น "ที่ทำงานไม่รู้
เบอร์โทรไม่มี รู้แต่ว่าคุณลักษณ์เขาเป็นหมอ เคยเห็นเขาที่โรงพยาบาล
แต่ไม่แน่ใจว่าใช่ที่ทำงานเขารึเปล่า" "โรงพยาบาลอะไร"
กรวิกจ้องภัทรด้วยสายตาที่คมวับราวสิงโตที่พร้อมจะตะปบเหยื่อทันที
ถ้าเหยื่อไม่เปิดปาก

ใจร้าว จบตอน 9

โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ และก็ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านค่ะ

เครดิต : www.oknation.net/blog/lakorn

Readlakorn

เว็บเรื่องย่อละครรายตอนตามบทโทรทัศน์ช่อง3,5,7,นิยาย ไทยรัฐ,
ละครเกาหลี,ละครไต้หวัน (Series), ลิ้งค์(Links) ดูละคร Youtube, ลิ้งค์ดาวน์โหลด
(Download) เพลงละคร OST. และ เพลง MP3 ทั่วไป ทั้งVampires (แวมไพร์) Sumo อื่นๆ

เรื่องย่อละคร
ใจร้าว ดินเนื้อทอง ดาวจรัสฟ้า คิมชูซอน
เมนูรักเชฟมือใหม่ ศิลามณี คู่ป่วนอลวน ภูติแม่น้ำโขง เพราะรักนี้มิอาจลืม (Alone
in Love) หีบหลอนซ่อนวิญญาณ อุบัติรักข้ามขอบฟ้า

Readlakorn