Wednesday, October 28, 2009

สูตรเสน่หา - เรื่องย่อละครรายตอนตามบทโทรทัศน์ - สูตรเสน่หา ตอนที่ 3

สูตรสเน่หา ตอนที่ 3

http://edutainmenttlc.files.wordpress.com/2009/09/kane4.jpg

วันต่อมา...อลินก็เนื้อเต้นเฉิบๆ เมื่ออนุชาโทร.มาบอกว่าอลินได้รับเลือกเป็นพิธีกรรายการอาหารทางจอแก้ว ไม่ต้อง
เตรียมอะไรมาก พรุ่งนี้ประชุมกัน เตรียมงานให้พร้อม แล้วเริ่มถ่ายทำได้เลย อลินแทบไม่อยากตัดสาย ยิ้มปลื้มลืมโลก หยอดคำหวานจนเยิ้ม
"แล้วพบกันพรุ่งนี้นะเคอะ...บอสสสส์" อลินหันไปมองตัวเองในกระจก ทำเสียงคิกๆ ฝึกการยิ้มให้มัดหัวใจชายให้แน่นเอี๊ยดๆเข้าไว้...
คุณ หญิงอมรานั้นชื่นชมไม่ซาสร่าง วันนี้ก็มาชมและกำชับลูกชายอีกว่า ลูกเล็กของแม่ ตัดสินใจถูกแล้วที่เลือกอลิน เธอเหมาะสมที่สุด กิริยามารยาท เกียรติยศเงินทอง ผู้หญิงแบบนี้หายากมาก
"ตอนนี้เล็กได้มาแล้ว ห้ามปล่อยให้หลุดมือไปเป็น อันขาด จากนี้ไปห้ามเล็กยุ่งกับผู้หญิงอื่น ไม่ว่าหน้าเก่าหรือหน้าใหม่ และก็จำไว้ หนูอลินเท่านั้นที่แม่ต้องการ"
อลิ นชื่นชมที่ได้รับคัดเลือก แล้วยังคิดคืบไปวันข้างหน้าต้องได้เจ้าของบริษัทชัวร์อีกชั้น อลินชื่นชมตัวเองจนลอยเลื่อนไปไกลแล้ว พอหันกลับมานึกถึงครูกุ๊ก รีบสั่งตัวเองว่าต้องโทร.หาครูกุ๊ก
ขณะนั้นครูกุ๊กพสุกำลังสอนนักเรียนหลายสิบทำอาหารส่งกลิ่นหอมฉุย พอมือถือดังจึงหยิบมารับ เห็นชื่ออลินจึงขอตัวเดินมาพูดอีกทาง
" ครูกุ๊ก...ฉันได้งานพิธีกรแล้วนะ" พสุตอบไปว่า แสดงความยินดีไปแล้วจะเอาอะไรอีก "ก็ไม่อยากได้อะไร แค่อยากบอก นี่พอรู้ผล ฉันรีบโทร.มาบอกครูกุ๊กเป็นคนแรกเลย"
"งั้นก็ยินดีอีกครั้งนะ แค่นี้นะ ผมงานยุ่ง" พสุตัดสาย เดินเข้าห้องสอนต่อ
" ครูกุ๊ก" อลินเรียกไว้ แล้วก็รู้ว่าสายตัดไปแล้ว "อุตส่าห์ โทร.หาเป็นคนแรก ยังไม่หายงอนอีก ไม่คุยก็ไม่ต้องคุย คิดเรอะว่าจะง้อ" อลินเชิดฉิ่งอยู่คนเดียว...
ส่วนผู้แพ้อย่างหมิง พอคนใช้เอาห่อหมกมาวางบนโต๊ะอาหาร หมิงก็ว้ากสาวใช้ให้เอาไปทิ้ง แล้วไม่ต้องเอาห่อหมกมาให้เธอกินอีก จะเอามาเยาะที่เธอแพ้นังลินรึ คนใช้ยกจานห่อหมกไป วายุหรือลมเดินมา พอรู้ว่าแพ้อลิน จึงบอกว่าจะไปหงุดหงิดทำไม พิธีกรกระจอกแค่นั้น หมิงบอกไม่สนพิธีกร แต่หมั่นไส้นังลิน ไม่ว่าชิงอะไรกัน แพ้นังลินมาตลอด ทำไมมันต้องได้ทุกอย่างไปจากหมิง
"ที่นางเอกตกกระป๋องไม่มีวันแย่งคุณไป ได้...ผมไง" ลมเข้ามากอดหมิงแล้วอ้อนปลอบ...หมิงมองลมแล้วประกาศ ขืนอลินมายุ่งกับลม แม่ได้ตบแล้วลงข่าวประจานมันหน้าหนึ่งสามวันซ้อนด้วย
" นังลิน จิ้งจอกพันหน้า แกใช้วิชามารหลอกคุณหญิงกินเผ็ดจนฉันพลาด ฉันต้องหาทางปลดแกจากรายการนี้ให้ได้ อย่าหวังเป็นพิธีกรอย่างมีความสุข" หมิงประกาศอาฆาตไม่เลิกรา

ooooooo

คืนนี้พสุไปหาโสภิตาที่ ร้าน ซึ่งตอนนี้ปิดลงแล้ว ทั้งสองคุยกันอย่างเคร่งเครียด พสุนึกถึงที่อลินโทร.มาบอกเรื่องได้งานพิธีกร อลินกราบคุณหญิงและอนุชาอย่างงาม อลินกับอนุชาช่างเหมาะสมกันที่สุด...แล้วพสุก็นึกถึงรูปถ่ายของอนุชา โสภิตา และปูเป้
ความคิดฝันที่เตลิดไปไกลรีบกลับมาทันที เมื่อเสียงโสภิตาตอบเขาอย่างเต็มคำ
" ใช่...ตากับคุณเล็กยังติดต่อกันอยู่ เขามาหาตากับลูกอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง ตอนนี้เขาบอกว่างานยุ่ง สองสามอาทิตย์จะมาสักครั้ง เขาโทร.มาหาตาเกือบทุกวัน"
"ทำไมตาไม่บอกความจริงกับผม" คำถามนี้โสภิตาบอกว่า กลัวเขาจะเป็นห่วง
" แล้วคุณหญิงแม่นายอนุชาเขารู้เรื่องนี้หรือเปล่า" เมื่อเธอบอกว่า เล็กบอกแม่เขาว่าไม่ได้ติดต่อกันแล้ว พสุถามต่อทันที "ตายังรักนายอนุชาอยู่หรือเปล่า"
"ตาขอโทษ..." โสภิตาน้ำตาล้นขอบตา นานจึงเปิดปาก "ตาพยายามแล้ว แต่ตาเลิกรักคุณเล็กไม่ได้จริงๆ มันไม่ง่ายเลย
ที่เราจะตัดใจเลิกรักใครสักคน โดยเฉพาะคนที่เรารักอย่างจริงใจ มันไม่ง่ายเลย"
"ผมรู้...แต่ถึงมันจะยาก ตาควรทำให้ได้ ถ้าไม่อยากเสียใจมากกว่านี้"
" เพราะผู้หญิงคนใหม่ของคุณเล็กใช่ไหม...คนที่ดินเล่าให้ตาฟัง" พสุพยักหน้า "วันนี้มันมาถึงเร็วจัง ดินรู้ไหม ตลอดเวลา 5 ปีที่ตาแอบหวังลึกๆว่าคุณหญิงอมราจะนึกสงสารตากับลูก แต่มันเพียงฝันลมแล้ง ไม่เป็นจริง ไม่มีทางเป็นจริง... ถึงเวลาแล้วที่ตาต้องยอมรับความจริงเสียที" โสภิตาเหม่อมองไปไกลแสนไกล...พสุได้แต่สงสารจับใจ
เมื่อโสภิตาส่งพสุกลับ ไปแล้ว เธอเข้าห้องนอนเอาแหวนที่อนุชาให้เธอไว้ แล้วสัญญาว่าจะรักและดูแลโสภิตาตลอดไป... เขากอดเธอแน่น เธอกอดเขาไว้ อบอุ่นหัวใจหาที่เปรียบมิได้...
ภาพขมขื่นเมื่อ 6 ปีก่อนเสียดแทงใจเธออย่างหนัก เมื่อโสภิตามาพบคุณหญิงอมราที่ห้อง เงินหนึ่งฟ่อนถูกโยนใส่เธอ เสียงสั่งจิกเจ็บถึงหัวใจ
"ไปเอาเด็กออก แล้วเลิกยุ่งกับลูกชายฉัน" คุณหญิงด่าสารพัด แล้วเร่งให้ไสหัวออกไป...โสภิตายังวิงวอนว่าเธอรักอนุชาจริงๆ ไม่คิดจับและหวังสมบัติใดๆ คุณหญิงโต้ว่าให้เวลาเธอมาอยู่บ้านนี้นานไปแล้ว ทำให้เล็กไม่สามารถได้ผู้หญิงที่ดีกว่าเธอ...
"รีบๆออกไปจากบ้านฉันก่อน ที่ตาเล็กจะกลับมา" คุณหญิงสั่งคนในบ้านลากกระเป๋าข้าวของโสภิตาออกไป โสภิตาร่ำไห้ วิงวอนว่า ถ้าเธอไม่ได้อยู่กับคุณเล็ก เธอกับลูกในท้องจะอยู่ ยังไง คุณหญิงไม่ฟัง สั่งลากโสภิตาออกจากบ้านไป...แม้จะเจ็บที่ท้อง คุณหญิงยังสั่งให้ลากให้แท้งไปเลยยิ่งดี...
โสภิตาถูกพวกนั้นรุมจับยัด เธอเข้าไปในรถ คุณหญิงเอาเงินที่จะให้ปาเข้าใส่อีกครั้ง สั่งให้พาไปทิ้งไกลเท่าไหร่ยิ่งดี โสภิตาเกาะขอบกระจกร้องไห้เหมือนคนหมดทุกสิ่งแล้ว แม้แต่ ลมหายใจ
ขณะรถ วิ่งออกไป รถอนุชาวิ่งสวนมา พอเห็นโสภิตานั่งร้องไห้ จึงรีบจอดรถวิ่งไปหา คุณหญิงอมราเห็นตกใจ สั่งคนให้รีบล็อกตัวลูกชายไว้ ทุกคนกรูกันมาจับตัวอนุชาไว้ ปล่อยให้รถพาโสภิตาวิ่งห่างออกไป เสียงร้องเรียกของอนุชาไม่ทำให้ แม่รู้สึกรู้สาแม้แต่น้อย...
โสภิตากลับ มาสู่ความคับแค้นที่มาถึงจุดสุดท้าย เธอมองแหวนแต่งงานอย่างร้าวรานใจ มองไปที่ปูเป้ที่หลับบนเตียง มองรูปถ่ายสามชีวิต...โสภิตากำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง

ooooooo

เมื่อ อลินไปถึงบริษัทอวตาน อนุชามองเธออย่างตะลึงลาน ชมไม่ขาดปากว่าวันนี้คุณลินสวยที่สุด...อลินทำเขินเล็กๆ แต่หัวใจพองอู้ฟู่ ถูกอนุชาจีบอย่างมีฟอร์มแล้ว จึงมาถึงเรื่องงานว่าจะมีการประชุมเรื่องคอนเซปต์ รายการ แล้วก็มีการบ้านนิดหน่อย....
จากนั้นเมื่อมาอยู่กับเพรียว จึงได้รับทราบเรื่องงาน ละเอียดขึ้น เช่นการคิดเมนูอาหาร แจงส่วนผสมและวิธีการทำ ให้ทีมงานไปเตรียมการ แล้วอลินต้องเตรียมตัวทำอาหารจริงๆ การถ่ายทำสามเทปแรกห้ามใช้แขกรับเชิญหรือสแตนด์อินเด็ดขาด
"ลินต้องคิด เมนูอาหารเอง แล้วต้องทำอาหารในรายการจริงๆ" เธอรำพันด้วยท่าทางแตกตื่น จนอนุชาและเพรียวแปลกใจ อลินรีบบอก "ลินคิดว่าจะทำเฉพาะตอนคัดเลือก พอถ่ายทำจริงจะมีเชฟมืออาชีพมาทำ ลินเป็นแค่พิธีกร"
"ไม่มีทาง" สุวัจน์ผู้จัดการการตลาดค้าน "แบบนั้นมันไม่จริง คนดูไม่ชอบ...เราต้องการของจริง ไม่งั้นจะมาคัดตัวทำไม" เขามอง อลินจ้อง อยากถามว่าแกเป็นใคร อนุชาจึงแนะนำ สุวัจน์อธิบายยืดยาวสรุปว่า เขาต้องการพิธีกรมีชื่อเสียงและทำได้จริงเป็นจุดขาย ไม่งั้นไม่ลงโฆษณา อนุชายืนยันว่าอลินคนนี้ ถ้าไม่เก่งจริงเขาไม่เลือกแน่ อลินจึงโม้ส่งไปทันที
"ใช่ค่ะ แค่คิดเมนูอาหารแล้วก็ทำสดๆ ลินทำได้สบายมาก..." สุวัจน์ติงว่า แล้วตกใจทำไม? อลินบอกเฉยเถอะ เธอดีใจต่างหาก อนุชาจึงย้ำอลินทำได้ เริ่มถ่ายทำสามเทปแรกวันจันทร์หน้า คุณลินต้องทำอาหาร 10 อย่างในวันเดียว...อนุชาถามอลินว่า ทำได้ไหมครับ?
"เพื่อบริษัทและเพื่อคุณเล็ก ไม่มีอะไรที่ลินทำไม่ได้ค่ะ"
ทุก คนได้เห็นอาการเชิดฉิ่งของอลินในห้องประชุม แต่พอกลับมาถึงบ้าน อลินแทบกลายเป็นลิงแก้แห ร้องโวยวายกลุ้มอะไรอย่างนี้...เมนู 10 อย่าง แล้วต้องทำจริงในวันเดียว ทำไงดีละเว้ย...มองเห็นสูตรซูเฟล่ที่พสุเอามาให้ท่อง อลินหันไปจ้องโทรศัพท์ เหมือนกับว่ามันจะเนรมิตทุกอย่างให้ได้

ooooooo

พอ พสุรับโทรศัพท์จากอลิน เขานิ่งฟัง ไม่ใช่ อยากฟัง แต่จะตอบโต้แม่ตัวยุ่งนี้อีท่าไหน ถึงจะสะบัดออกไปให้พ้นโลกเสียที "ไม่...ผมไม่สอนคุณอีกแล้ว"
ส่วนอลินฟังแล้วกลับยิ่งเร้าใจ ใคร่จะตื๊อไปถึงโลกหน้า
" โธ่ครูกุ๊ก ฉันขอร้อง ถ้าไม่สอนฉัน ฉันจะเอาอะไรไปอัดรายการถึง 10 อย่าง มีเวลาเตรียมสามวันเอง" จากนั้นอ้อนวอนเหมือนจะตายให้ได้ "จะคิดเท่าไหร่ไม่ต่อสักคำ จะตั้งใจฟัง ไม่บ่นไม่เรื่องมาก ได้โปรดสอน..พลีสสสส์..."
"ไม่...แค่นี้นะ" พสุตัดสาย อลินร้องหาครูกุ๊กลั่น แล้วกดฉับๆใหม่ แต่เขาปิดเครื่องไปแล้ว
"ปิดเครื่อง...ครูกุ๊กปิดเครื่องใส่หน้าฉัน กล้าดียังไง เกิดมาไม่เคยมีใครบังอาจทำกับฉันแบบนี้"
จบ เรื่องย่อ สูตรเสน่หา ตอนที่ 3

โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ และก็ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านค่ะ

เครดิต : ไทยรัฐ

Readlakorn เว็บเรื่องย่อละครรายตอนตามบทโทรทัศน์ ละครเกาหลี ละครช่อง3

Related Posts



0 comments:

 

Recommended Product

  • ads
  • ads
  • ads
  • ads
  • ads
  • ads
  • ads
  • ads

My Blog List

Read Lakorn Copyright © 2009 Shopping Bag is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal